
«Ενώ συμφωνώ σε αρκετά σημεία σε όσα είπε ο Σ. Φάμελλος στο Dnews από την άλλη διακρίνω μια τάση υποτίμησης της ανάγκης για έναν πραγματικό και ουσιαστικό προγραμματικό διάλογο», τονίζει ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς και δηλώνει πως «για τον ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προηγηθεί ένας συνολικός απολογισμός και μια αυτοκριτική»- Τι λέει για Ανδρουλάκη, Κωνσταντοπούλου και Αλέξη Τσίπρα.
«Κανένα κόμμα σήμερα από μόνο του δεν μπορεί να δώσει την απάντηση στο κοινωνικό αίτημα για αλλαγή. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται βαλτωμένα. Δεν απαντούν στην εντεινόμενη κοινωνική ανησυχία. Η λογική ότι οι πολίτες θα επιλέγουν πολιτικά κόμματα ‘όπως παλιά’ έχει πεθάνει. Και αυτό οφείλουμε όλοι να το κατανοήσουμε. Γι’ αυτό απαιτούνται τολμηρά βήματα, με διάλογο και συμμαχίες. Πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, να ξεπεράσουμε παγιωμένες αντιλήψεις, να σπάσουμε στερεότυπα και να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες. Είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε;».
Τα παραπάνω τονίζει με συνέντευξή του στο Dnews και στο πλαίσιο της έρευνας για το αν «υπάρχει εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης» ο Αλέξης Χαρίτσης, υπογραμμίζοντας πως η Νέα Αριστερά μιλά για Λαϊκό Μέτωπο, γεγονός που σημαίνει τραπέζι διαλόγου με πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. «Διάβασα και τη χθεσινή συνέντευξή σας με τον κ. Φάμελλο. Οφείλω να επισημάνω ότι ενώ συμφωνώ σε αρκετά σημεία από την άλλη διακρίνω μια τάση υποτίμησης της ανάγκης για έναν πραγματικό και ουσιαστικό προγραμματικό διάλογο. Προφανώς η πολυτέλεια του χρόνου δεν υπάρχει, αυτό όμως που επείγει πριν από οτιδήποτε άλλο είναι η προγραμματική συζήτηση. Διότι μπορεί να συμφωνούμε στον προσδιορισμό των μεγάλων κοινωνικοοικονομικών επίδικων αλλά χρειάζεται να συμφωνήσουμε και στο πώς αυτά ντύνονται με συγκεκριμένο πολιτικό περιεχόμενο», αναφέρει χαρακτηριστικά. Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς μιλά επίσης για τον Νίκο Ανδρουλάκη, τη Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Αλέξη Τσίπρα, αλλά και για το ενδεχόμενο η αριστερά να έχει «πεθάνει» στις μέρες μας.
Σύσσωμη η αντιπολίτευση ζητάει την πτώση της κυβέρνησης. Μπορεί ένα κόμμα μόνο του να είναι η εναλλακτική λύση ή απαιτούνται προεκλογικές συμμαχίες;
Το βασικό είναι πως το να φύγει η κυβέρνηση το ζητάει η κοινωνία. Η υπομονή και η ανοχή των πολιτών έχει εξαντληθεί. Η κινητοποίηση ενάντια στην κυβερνητική χυδαιότητα της υπόθεσης των Τεμπών είναι μαζική. Εκατομμύρια πολίτες εξέφρασαν συσσωρευμένη οργή, για την αδικία που βιώνουν, την καταπάτηση της δικαιοσύνης, τον ευτελισμό των θεσμών και της δημοκρατίας, για τα σκάνδαλα, τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, για την ακρίβεια, τους χαμηλούς μισθούς. Για το γεγονός ότι οι πλούσιοι φίλοι του συστήματος Μητσοτάκη έγιναν πλουσιότεροι. Εκατοντάδες χιλιάδες νέες και νέοι που νιώθουν ότι αποτελούν μια χαμένη γενιά είπαν ένα ηχηρό «ως εδώ». Ο χρόνος της κυβέρνησης Μητσοτάκη τελείωσε.
Ως προς την εναλλακτική, η απάντησή μου είναι σαφής, κύριε Σκουρή: Όχι. Κανένα κόμμα σήμερα από μόνο του δεν μπορεί να δώσει την απάντηση στο κοινωνικό αίτημα για αλλαγή. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονται βαλτωμένα. Δεν απαντούν στην εντεινόμενη κοινωνική ανησυχία. Η λογική ότι οι πολίτες θα επιλέγουν πολιτικά κόμματα «όπως παλιά» έχει πεθάνει. Και αυτό οφείλουμε όλοι να το κατανοήσουμε. Γι’ αυτό απαιτούνται τολμηρά βήματα, με διάλογο και συμμαχίες. Πρέπει να πάψουμε να σκεφτόμαστε και να ενεργούμε με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, να ξεπεράσουμε παγιωμένες αντιλήψεις, να σπάσουμε στερεότυπα και να ανταποκριθούμε στις νέες ανάγκες. Είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε;
Τι προϋποθέσεις απαιτούνται για την επίτευξη τέτοιων συμμαχιών που θα πάνε τη χώρα μπροστά επ’ ωφελεία των πολιτών της;
Καταρχάς να αφουγκραστούν το κοινωνικό αίτημα. Να εκφράζουν τα συμφέροντα, των νέων, των εργαζόμενων, των ανθρώπων εκείνων που πλήττονται από τις σκληρά ταξικές πολιτικές της κυβέρνησης. Την πλειοψηφία δηλαδή. Αυτό όμως απαιτεί ισχυρή Αριστερά και πρόγραμμα σύγκρουσης με αυτές τις πολιτικές. Με ανοιχτό διάλογο, με ειλικρίνεια. Συγκεκριμένες θέσεις και αιχμές, ένα σχέδιο για να βγει η χώρα και η κοινωνία από το αδιέξοδο της δεξιάς. Όχι με θολές διακηρύξεις, κενά συνθήματα και λογικές μέσου όρου. Για να γίνω πιο συγκεκριμένος: συμφωνούμε ότι απαιτείται άμεσα ενιαίος δημόσιος φορέας σιδηροδρόμου και ολοκληρωμένο πρόγραμμα δημόσιων επενδύσεων για την επέκταση του σιδηροδρομικού δικτύου ώστε να συνδεθεί όλη η χώρα και να γίνει ο σιδηρόδρομος το περιβαλλοντικό, οικονομικό λαϊκό μέσο μεταφοράς που πρέπει, σε όφελος της κοινωνίας;
Διαβάστε περισσότερα στο δημοσίευμα του www.dnews.gr πατώντας ΕΔΩ