Βρισκόμαστε σε εκείνη την καμπή που για το τι “παίζεται” σε αυτές τις εκλογές, ίσως να μην το έχουμε ακόμη εντοπίσει στην ολότητά του. Για να βρει κανείς το ρεαλιστικό περιεχόμενο του διακυβεύματος και του σημείου στο οποίο βρισκόμαστε -αλλά και συνάμα το που οδηγούν όλα αυτά την Ελλάδα- αρκεί κανείς να αναγνωρίζει ορισμένα πολιτικά σημάδια. Όταν μάλιστα αυτά εκπορεύονται -όχι από κέντρα ή… παράκεντρα- αλλά από την πολιτική κοσμοθεωρία των συνταγματολόγων αρχίζει να παίρνει το πράγμα μια ιδιαίτερα σοβαρή προέκταση.
Ο ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών Νίκος Αλιβιζάτος με ένα άρθρο του στην εφημερίδα “Καθημερινή” ουσιαστικά… αποκαλύπτει το πεδίο μιας πολιτικής στόχευσης που ανοίγει μέσω συγκυβέρνησης. Οι δύο τελευταίες παράγραφοι είναι τόσο… εξόφθαλμες, όσο και… εποφθαλμιούσες για μια “Συμφωνία του Αιγαίου” (!!!) μέσα από έναν “φιλόδοξο επανακαθορισμό”.
Η εκλογική υπόθεση, λοιπόν, έχει τέτοιες πτυχές που εκείνα που αναδύονται και αναδεικνύονται σίγουρα από περίεργα έως εξαιρετικά κρίσιμα είναι για την κατάσταση που διαμορφώνεται (δείτε τα όσα νωρίτερα αναφέρονταν και στο εξής άρθρο).
Πριν προλάβουμε να ζήσουμε το δέος, θα έχει ήδη έρθει το σοκ…
