Αρκούν λίγα δευτερόλεπτα για να μετατραπεί ένα θαλάσσιο παιχνίδι σε παγίδα θανάτου. Μια λανθασμένη αξιολόγηση των καιρικών συνθηκών, μία υπερεκτίμηση δυνάμεων και στην πλειονότητα των περιπτώσεων η άγνοια κινδύνου έχουν πολλές φορές τραγική κατάληξη. Ειδικά σε μία χώρα με τόσο μεγάλη ακτογραμμή όπως η Ελλάδα, τα περιστατικά κάθε άλλο παρά σπάνια είναι. Μάλιστα σύμφωνα με τον ιδρυτή και πρόεδρο του οργανισμού «Safe Water Sports», Παναγιώτη Πασχαλάκη, φέτος τον Ιούλιο καταγράφηκε αύξηση περίπου 30% στα θαλάσσια ατυχήματα συγκριτικά με πέρσι.
Μεταξύ των πιο πρόσφατων περιστατικών η παράσυρση του 8χρονου με θαλάσσιο στρώμα στο Λαγονήσι, που είχε σαν αποτέλεσμα τον θάνατο του πατέρα του, που επιχείρησε να τον σώσει, καθώς και η περιπέτεια που έζησε τουρίστρια με φλαμίνγκο στη Λέσβο, η οποία απομακρύνθηκε από την ακτή και παρά τις προσπάθειες της αδυνατούσε να επιστρέψει.
«Χρειάζονται δευτερόλεπτα, γιατί όταν είσαι σε μία παραλία που η ένταση του ανέμου είναι σημαντική, όταν είσαι πάνω σε ένα στρώμα ή ένα φλαμίνγκο, όπως παρασύρει ο αέρας μια μπάλα, με τον ίδιο τρόπο παρασύρονται και αυτά προς τα μέσα. Το βασικό είναι να γνωρίζει κανείς ποιες είναι οι δυνατότητες του, οι δυνάμεις του, και να φτάνει μέχρι εκεί που μπορεί. Τα περισσότερα περιστατικά που βλέπουμε οφείλονται στο ότι κάποιος πήρε μεγαλύτερο ρίσκο από αυτό που θα έπρεπε να πάρει», εξηγεί στην «Κ» ο κ. Πασχαλάκης.
Αδιαφορία των λουομένων για τον κίνδυνο
Από την πλευρά του ο πρόεδρος της Ένωσης Ναυαγοσωστικών Σχολών Ελλάδας, Μάριος Μυρωνάκης, κάνει λόγο για αδιαφορία των λουομένων σε σχέση με τον κίνδυνο.
«Οταν παίρνουμε ένα παιδάκι και πάμε στη θάλασσα και το βάζουμε πάνω σε ένα στρώμα, σε ένα σωσίβιο και έχουμε 6-7 μποφόρ στεριανό καιρό, που σημαίνει ότι ο αέρας έχει ριπές και πάει από την κατεύθυνση της στεριάς προς τα μέσα, καταλαβαίνουμε ότι σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Γιατί μπορεί μπροστά μας να μην υπάρχει κυματισμός, υπάρχει όμως στα 200-300 μέτρα προς τα μέσα και με μια ριπή ανέμου το παιδάκι θα παρασυρθεί. Εκεί παίζει περισσότερο ρόλο η ενημέρωση του κόσμου, πώς πρέπει να χρησιμοποιεί αυτά τα μέσα και σε ποιες συνθήκες».
Ψυχραιμία και στοιχειώδης εξοπλισμός
Ακόμα όμως και στις περιπτώσεις που κάποιος κρίνει ότι θα πρέπει να παρέμβει για να σώσει έναν συνάνθρωπό του, ο κ. Μυρωνάκης συνιστά πάνω από όλα ψυχραιμία αλλά και έναν στοιχειώδη εξοπλισμό.
«Αν θελήσουμε να βοηθήσουμε θα πρέπει να ξέρουμε ότι θα εκτεθούμε κι εμείς στον κίνδυνο, άρα να πάρουμε ένα βοήθημα μαζί μας, τουλάχιστον να μην βουλιάξουμε. Το άλλο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τηλεφωνήσουμε για βοήθεια. Στην περίπτωση του αγοριού με τον πατέρα πήγε και σκάφος ναυαγοσωστικό από την Ανάβυσσο. Δυστυχώς ο πατέρας δεν τα κατάφερε, το παιδάκι όμως σώθηκε γιατί είχε ένα βοήθημα που το κρατούσε. Τη φύση γενικότερα και τη θάλασσα ειδικότερα, δεν μπορείς να τη νικήσεις όσο καλό κολύμπι και να ξέρεις. Δεν μπορείς να φτάσεις κολυμπώντας ένα πλευστικό βοήθημα που το παρασύρει ο άνεμος. Πάει πολύ πιο γρήγορα».
Σε κάθε περίπτωση κινδύνου στη θάλασσα πάντως, όταν ένας λουόμενος ή συγγενής ειδοποιήσει το Λιμενικό, τηλεφωνώντας στο 112, στο 108 -αριθμός έκτακτης ανάγκης του λιμενικού σώματος- ή στην αρμόδια λιμενική αρχή απευθείας, ενεργοποιείται άμεσα ο θάλαμος επιχειρήσεων του ενιαίου κέντρου έρευνας και διάσωσης.
«Προβαίνουμε στις απαραίτητες ενέργειες με τις κατά τόπους λιμενικές αρχές ώστε να ενεργοποιηθούν υπηρεσιακά σκάφη αλλά και ιδιωτικά, ναυαγοσωστικές ομάδες, δύτες, γενικά ό,τι υπάρχει στην περιοχή, ώστε να παρέχουμε βοήθεια στον άνθρωπο που είναι σε κίνδυνο ή σε δυσκολία», εξηγεί ο κ. Παναγιώτης Πολύδωρας, αναπληρωτής εκπρόσωπος τύπου του Λιμενικού Σώματος.
Τι δείχνουν τα στοιχεία του «Παρατηρητηρίου Ατυχημάτων»
Σύμφωνα με τα στοιχεία του «Παρατηρητηρίου Ατυχημάτων» που έχει αναπτύξει το «Safe Water Sports» και λειτουργεί σε συνεργασία με το Λιμενικό Σώμα και την Ελληνική Αστυνομία, το 2022 είχαμε 386 θανάσιμα ατυχήματα σε δραστηριότητες αναψυχής στη θάλασσα, εκ των οποίων τα 181 ήταν περιστατικά πνιγμού και τα 21 προήλθαν από παθολογικά αίτια. Το 53% των ανθρώπων που χάνουν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια δραστηριοτήτων αναψυχής είναι ηλικίας 18-59 ετών και οι περισσότεροι τραυματισμοί αφορούσαν άνδρες σε ποσοστό 68% έναντι 32% που ήταν γυναίκες. Τέλος, το 62% του συνόλου των ατυχημάτων έλαβε χώρα σε παραλίες μη φυλασσόμενες από ναυαγοσώστη.
«Εχουμε 500 παραλίες που είναι πολυσύχναστες, οργανωμένες με ναυαγοσώστη. Εκεί πέρα δεν έχουμε τέτοια θέματα, ακόμη κι όταν παρουσιάζονται τα αντιμετωπίζουμε γιατί έχουμε σκάφη, τζετ σκι, κι όλα τα μέσα που χρειάζονται για να επέμβουμε. Στις οργανωμένες παραλίες χάνουμε κυρίως ανθρώπους τρίτης ηλικίας από παθολογικά αίτια και όχι από πνιγμό. Στις ακτές μας έχουμε θανάτους ανθρώπων που είναι πάνω από 60-65 ετών, 70, 75, 80, με επιβαρυμένη υγεία, παθολογικά προβλήματα που επισκέπτονται τη θάλασσα με 40 και 42 βαθμούς θερμοκρασία και όλα αυτά είναι ένα κοκτέιλ που δεν είναι καλό. Κανονικά αυτές οι ηλικίες πρέπει να παίρνουν άδεια από τον γιατρό τους για να πάνε να κολυμπήσουν, όπως γίνεται και στα κολυμβητήρια», σημειώνει ο κ. Μυρωνάκης.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
πηγή kathimerini.gr
