Επιστολή στη νέα Υπουργό Εργασίας κ. Δόμνα Μιχαηλίδου απέστειλε η Ομοσπονδία Συλλόγων Εργαζομένων στις Υπηρεσίες και το Εμπόριο διεκδικώντας τη θεσμοθέτηση χορήγησης επιδόματος γάμου σε όλους τους ιδιωτικούς υπαλλήλους της χώρας.
Συγκεκριμένα η ΟΣΕΥΠΕ διεκδικεί την προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για την υποχρέωση όλων των εργοδοτών της χώρας να καταβάλλουν: «Επί του κάθε φορά κατώτατου, ή και υπέρτερου του κατώτατου, με ατομική ή συλλογική σύμβαση εργασίας βασικού μισθού -ημερομισθίου, επίδομα γάμου ανερχόμενο σε ποσοστό 10%».
Το επίδομα γάμου παραμένει «παγωμένο» για 300.000 εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα, εκ των οποίων οι 130.000 δεν λάμβαναν και εξακολουθούν να μην λαμβάνουν το επίδομα γάμου, καθόλη την περίοδο 2012-2024, διότι η πλειοψηφία των μεγάλων εμπορικών αλυσίδων πολυκαταστημάτων, εμπορικών κέντρων, μεγάλων εμπορικών επιχειρήσεων, ελληνικών και πολυεθνικών, σουπερμάρκετς και εταιρειών παροχής υπηρεσίων, οι οποίοι απασχολούν περί τους 300.000 εργαζόμενους, με πρόφαση τη μη συμμετοχή τους στους εργοδοτικούς φορείς που θεσμικά δεσμεύονται από την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας (ΣΕΒ, ΣΕΤΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΕΣΕΕ, ΣΒΕ), ν’ αποφεύγουν την υποχρέωση καταβολής του επιδόματος γάμου σε ποσοστό 10% επί του κατώτατου βασικού μισθού. Αυτή η μεθόδευση δημιουργεί όχι μόνο μισθολογικές ανισότητες μεταξύ εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα – δικαιούχων του επιδόματος γάμου που παρέχουν τις ίδιες υπηρεσίες, αλλά και συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού μεταξύ ομοειδών επιχειρήσεων.
Για το λόγο αυτό η ΟΣΕΥΠΕ μέσω πλατφόρμας ψηφοφοριών τις εργαζόμενες και τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα να προσυπογράψουν το σχετικό ψήφισμα και να το κοινοποιήσουν στα social media αναγράφοντας στον τίτλο: «Επίδομα γάμου σε όλους τους ιδιωτικούς υπαλλήλους!», με αναπαραγωγή του hashtag #είμαστε_όλοι_οικογένεια.
“Η πρωτοβουλία μας όμως δεν θα σταματήσει μόνο στο παραπάνω ψήφισμα”, αναφέρει η ΟΣΕΥΠΕ, τονίζοντας στη συνέχεια: “Συντονίζουμε τις προσπάθειές μας με το σύνολο των συνδικαλιστικών οργανώσεων του ιδιωτικού τομέα και πρωτίστως με την τριτοβάθμια ΓΣΕΕ, ώστε, στο πλαίσιο των πρωτοβουλιών κινητοποιήσεων της συνομοσπονδίας, να επανέλθει το θεσμικό πλαίσιο των ελεύθερων συλλογικών διαπραγματεύσεων στα προ μνημονίων επίπεδα. Η επαναφορά του καθορισμού του κατώτατου μισθού στα χέρια των κοινωνικών διαπραγματευτών, μέσω της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, συνιστά επιτακτική ανάγκη και καθολικό αίτημα του κόσμου της μισθωτής εργασίας.”
