Καλλιέργειες και κτηνοτροφική παραγωγή αξίας 3,8 τρισεκατομμυρίων δολαρίων εκτιμάται ότι έχουν χαθεί τα τελευταία 30 χρόνια λόγω καταστροφών, που αντιστοιχεί σε μέση απώλεια 123 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως ή 5% του ετήσιου παγκόσμιου αγροτικού ακαθάριστου εγχώριου προϊόντος (ΑΕΠ), σύμφωνα με έκθεση που δημοσιεύθηκε από τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών (FAO).
Η νέα αυτή έκθεση του FAO με τίτλο «Ο αντίκτυπος των καταστροφών στη γεωργία και την επισιτιστική ασφάλεια» φέρνει την πρώτη παγκόσμια εκτίμηση των επιπτώσεων των καταστροφών στην αγροτική παραγωγή που επικεντρώνεται στις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία.
Σημειώνει επίσης ότι ο αριθμός μπορεί να είναι υψηλότερος εάν υπήρχαν διαθέσιμα συστηματικά στοιχεία για τις απώλειες στους τομείς της αλιείας, της υδατοκαλλιέργειας και της δασοκομίας. Η έκθεση τονίζει την ανάγκη για επείγουσα βελτίωση των δεδομένων και των πληροφοριών σχετικά με τον αντίκτυπο των καταστροφών σε όλους τους κλάδους της γεωργίας.
Η πρώτη παγκόσμια εκτίμηση των επιπτώσεων των καταστροφών στην αγροτική παραγωγή που επικεντρώνεται στις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία
«Η γεωργία είναι ένας από τους πιο εκτεθειμένους και ευάλωτους τομείς στο πλαίσιο του κινδύνου καταστροφών, δεδομένης της βαθιάς εξάρτησής της από τις κλιματικές συνθήκες», τονίζει ο γενικός διευθυντής του FAO QU Dongyu στον πρόλογο της έκθεσης, σημειώνοντας: «Αξιοποιώντας την τεχνική τεχνογνωσία του FAO, αυτή η δημοσίευση παρουσιάζει ευκαιρίες για προληπτική αντιμετώπιση των κινδύνων στα συστήματα αγροδιατροφής, ενώ παράλληλα επιδεικνύει τρόπους για την ενσωμάτωση της διαχείρισης κινδύνου καταστροφών στις γεωργικές πρακτικές και πολιτικές».
Η έκθεση αποκαλύπτει ότι τις τελευταίες τρεις δεκαετίες, οι καταστροφές – που ορίζονται ως σοβαρές διαταραχές στη λειτουργία μιας κοινότητας ή κοινωνίας – προκάλεσαν τις υψηλότερες σχετικές απώλειες σε χώρες με χαμηλό και χαμηλότερο μεσαίο εισόδημα, οι οποίες φτάνουν έως και 15% του συνολικού αγροτικού τους ΑΕΠ. Οι καταστροφές είχαν επίσης σημαντικό αντίκτυπο στα Μικρά Νησιωτικά Αναπτυσσόμενα Κράτη (SIDS), με αποτέλεσμα να χάσουν σχεδόν το 7% του αγροτικού τους ΑΕΠ.
Απώλειες σε κύρια αγροτικά προϊόντα
Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι οι απώλειες που σχετίζονται με τα κύρια αγροτικά προϊόντα παρουσιάζουν αυξητικές τάσεις. Έτσι, οι απώλειες στα σιτηρά ανήλθαν κατά μέσο όρο σε 69 εκατομμύρια τόνους ετησίως τις τελευταίες τρεις δεκαετίες – που αντιστοιχούν στη συνολική παραγωγή δημητριακών της Γαλλίας το 2021 – ακολουθούμενες από τις καλλιέργειες οπωροκηπευτικών και ζάχαρης, με το καθένα να πλησιάζει τις μέσες απώλειες των 40 εκατομμυρίων τόνων ανά έτος. Για τα φρούτα και τα λαχανικά, οι απώλειες αντιστοιχούσαν στη συνολική παραγωγή φρούτων και λαχανικών στην Ιαπωνία και το Βιετνάμ το 2021.
Τα κρέατα, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα αυγά παρουσίασαν μέση εκτιμώμενη απώλεια 16 εκατομμυρίων τόνων ετησίως, που αντιστοιχεί στη συνολική παραγωγή κρέατος, γαλακτοκομικών προϊόντων και αυγών στο Μεξικό και την Ινδία το 2021.
Οι διαφορές και οι απώλειες
Οι παγκόσμιες απώλειες είναι διαφορετικές μεταξύ περιοχών, υποπεριφερειών και ομάδων χωρών. Σύμφωνα με την έκθεση, η Ασία γνώρισε μακράν τις πιο υψηλές οικονομικές απώλειες. Η Αφρική, η Ευρώπη και η Αμερική παρουσίασαν επίσης παρόμοια τάξη μεγέθους.
Ωστόσο, οι απώλειες στην Ασία αντιστοιχούσαν μόνο στο 4% της γεωργικής προστιθέμενης αξίας, ενώ στην Αφρική αντιστοιχούσαν σε σχεδόν 8%. Η μεταβλητότητα ήταν ακόμη μεγαλύτερη μεταξύ των υποπεριφερειών.
Σε απόλυτες τιμές, οι απώλειες ήταν υψηλότερες σε χώρες υψηλού εισοδήματος, χώρες χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος και χώρες ανώτερου μεσαίου εισοδήματος, αλλά οι χώρες χαμηλού εισοδήματος, και ιδιαίτερα το SIDS, εμφάνισαν μεγαλύτερη συχνότητα απωλειών στη γεωργική προστιθέμενη αξία.
Οι επιπτώσεις
Τα συμβάντα καταστροφών έχουν αυξηθεί από 100 ετησίως τη δεκαετία του 1970 σε περίπου 400 συμβάντα ετησίως παγκοσμίως τα τελευταία 20 χρόνια. Όχι μόνο τα γεγονότα καταστροφών αυξάνονται σε συχνότητα, ένταση και πολυπλοκότητα, αλλά ο αντίκτυπός τους αναμένεται επίσης να επιδεινωθεί, καθώς οι καταστροφές που προκαλούνται από το κλίμα ενισχύουν τις υπάρχουσες κοινωνικές και οικολογικές ευπάθειες.
Η έκθεση τονίζει ότι, όταν εκδηλώνονται κίνδυνοι, μπορούν να προκαλέσουν κλιμακωτές επιπτώσεις σε πολλαπλά συστήματα και τομείς. Οι υποκείμενοι παράγοντες κινδύνου καταστροφών περιλαμβάνουν την κλιματική αλλαγή, τη φτώχεια και την ανισότητα, την αύξηση του πληθυσμού, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την υγεία που προκαλούνται από πανδημίες, πρακτικές όπως η μη βιώσιμη χρήση και διαχείριση της γης, οι ένοπλες συγκρούσεις και η περιβαλλοντική υποβάθμιση.
Το ποσό της απώλειας και της ζημίας που προκαλείται από μια καταστροφή εξαρτάται από την ταχύτητα και τη χωρική κλίμακα με την οποία ένας κίνδυνος αλληλεπιδρά με την ευπάθεια και άλλους προϋπάρχοντες παράγοντες κινδύνου.
Σε ακραίες περιπτώσεις, οι καταστροφές έχουν ως αποτέλεσμα τον εκτοπισμό και τη μετανάστευση προς τα έξω αγροτικών πληθυσμών. Οι τεράστιες πλημμύρες που προκλήθηκαν από ασυνήθιστες βροχοπτώσεις μουσώνων στη νότια επαρχία Sindh του Πακιστάν είναι ένα ενδεικτικό παράδειγμα του πώς ο κίνδυνος προκάλεσε εκτοπισμό, επηρεάζοντας αρνητικά τα συστήματα αγροδιατροφής και αυξάνοντας την επισιτιστική ανασφάλεια.