Υπάρχουν δύο τρόποι για να βρεθεί κανείς στο μέρος των ονείρων του. Ο πρώτος, και ο πιο δύσκολος, είναι να συμπληρώσει μία φόρμα συμμετοχής στην οποία θα δηλώνει ότι προτίθεται να λείψει ακόμα και για 5-6 μήνες από τη χώρα του, να πάει σ’ ένα νησί που τη μια στιγμή έχει τη θερμοκρασία της επιφάνειας του ήλιου και την αμέσως επόμενη βρέχει σε σημείο που ν’ αναρωτιέσαι πότε βγαίνει η κιβωτός του Νώε, και, τέλος, να ελπίζει πως θα βρεθεί στην μπλε ομάδα για να υποσιτίζεται ελεγχόμενα- γιατί αν πάει στην κόκκινη…
Εν ολίγοις, πρέπει να δηλώσει συμμετοχή στο Survivor και «μεταφερθεί» στον Άγιο Δομίνικο.
Ο άλλος, είναι απείρως απλούστερος: πάει στην παραλία της Πλάκας στο Δρέπανο Αργολίδας και απολαμβάνει μια παραλία που κάνει αυτή της Καραϊβικής να κοκκινίζει από θαλασσινή ντροπή.
Λογικό: άλλωστε, μιλάμε για τον ελληνικό Άγιο Δομίνικο…
2 ώρες από την Αθήνα
Φανταζόμαστε ότι ξέρετε- και χωρίς… Survivor τι ταλαιπωρία είναι να πάτε από τη χώρα μας μέχρι την Καραϊβική, σωστά; Πτήσεις επί πτήσεων, αναμονή σε αεροδρόμια, συνεχής επίδειξη ταυτοτήτων και διαβατηρίων και… και… και (στην εποχή προ της πανδημίας, εννοείται). Επομένως, ο «κανονικός» Άγιος Δομίνικος ξεκινάει με το αριστερό.
Στον αντίποδα, η εξίσου εκθαμβωτική παραλία της Πλάκας στο Δρέπανο Αργολίδας απέχει μόλις δύο ώρες (ναι, 2!) από την πρωτεύουσα και περίπου 15 λεπτά (κάτι λιγότερο από 12 χιλιόμετρα) από το μαγευτικό Ναύπλιο.
Για να βρεθεί κανείς σ’ αυτό το εκπληκτικό μέρος, το μόνο που έχει να κάνει είναι ν’ ακολουθήσει τις οδηγίες (ή, αν δε μας πιστεύει, να στραφεί στη λύση του GPS): φεύγουμε από το Ναύπλιο με κατεύθυνση την Επίδαυρο. Ένα χιλιόμετρο έξω από το Ναύπλιο συναντούμε τον πρώτο μεγάλο κόμβο, που έχει τρεις κατευθύνσεις (Τολό – Επίδαυρο – Αθήνα). Παίρνουμε την κατεύθυνση προς Τολό και μετά από λίγο βλέπουμε μια διχάλα μετά το χωριό Λευκάκια. Στα δεξιά είναι ο δρόμος προς Τολό κι αριστερά είναι ο δρόμος προς Δρέπανο.
Τον ακολουθούμε και…
3 χιλιόμετρα άμμος και βότσαλο, μπανανιές, φοίνικες και καταγάλανα νερά
Άμα τη αφίξει του οποιουδήποτε στην παραλία της Πλάκας, ξεκινάει η μάταιη προσπάθεια του να κλείσει ο επισκέπτης το στόμα του- προσπάθεια καταδικασμένη σε αποτυχία, μιας και πραγματικά μιλάμε για ένα από τα ωραιότερα μέρη της Ελλάδας.
Η φύση είναι πανταχού παρούσα, με τους διάσημους πορτοκαλεώνες της περιοχής ν’ «αναμειγνύονται» με τους φοίνικες και τις μπανανιές και σε συνδυασμό με το γενικότερο πράσινο να συνθέτουν ένα εξωτικό σκηνικό δυσεύρετης ομορφιάς.
Πέραν τούτων, τα καταγάλανα νερά της θάλασσας πείθουν ακόμα και κάποιον που διατηρεί άριστες σχέσεις με τον άπιστο Θωμά πως υπάρχει παράδεισος και, μάλιστα, είναι επίγειος.
Αυτό που κάνει την Πλάκα στο Δρέπανο Αργολίδας να ξεχωρίζει είναι πως μιλάμε για μια παραλία τεράστια σε έκταση (3 ολόκληρα χιλιόμετρα), στην οποία το βότσαλο και η άμμος εναλλάσσονται συνεχώς.
Όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό (δεδομένου του μεγέθους της), στην Πλάκα μπορεί κανείς να κάνει τα πάντα: είτε να πάει σε ένα «πολυσύχναστο» και οργανωμένο κομμάτι της είτε μόνος του με την ομπρέλα του είτε κάπου πολύ πιο απομονωμένα, προκειμένου να ηρεμήσει.
Σε όποιο σημείο και να βρεθεί, φυσικά, ένα είναι βέβαιο: τα κρυστάλλινα νερά είναι παντού υπέροχα και οι βουτιές, κορονοϊού επιτρέποντος, δε σταματούν ποτέ.
Μην ξεχνάμε πως εδώ δεν υπάρχει Γιώργος Λιανός για να μας πει ότι ξεπεράσαμε το χρονικό όριο…
Στο κάμπινγκ
Μπορεί να μην έχετε πάει σ’ αυτόν τον ξεχωριστό τόπο – και δεδομένου ότι τώρα που «μιλάμε» είναι χειμώνας, θα χρειαστούν, στην καλύτερη, αρκετοί μήνες για να επισκεφτείτε την Πλάκα. Ωστόσο, αν έχετε ελαφρώς τα… χρονάκια σας, κάτι σας θυμίζει η συγκεκριμένη παραλία, έτσι δεν είναι;
Για να μην σας παιδεύουμε, ας επιτρέψουμε στο ηλεκτρονικό ποτάμι να το πάρει: Στο κάμπινγκ. Χτύπησε μήπως κάνα τηλεοπτικό καμπανάκι;
Η μυθική κοινωνική/κωμική σειρά της ΕΡΤ των 13 επεισοδίων προβλήθηκε το 1989 μέσω της Δημόσιας Τηλεόρασης σε σενάριο Κώστα Γκάτζιου, σκηνοθεσία Ανδρέα Θωμόπουλου και πρωταγωνιστές τον Τάκη Μόσχο και τον Νίκο Καλογερόπουλο.
Πού διαδραματίζονταν τα όσα απίθανα γίνονταν στο κάμπινγκ; Ακριβώς: στην Πλάκα, στο Δρέπανο Αργολίδας.
Άγιος Δομίνικος είπατε;
Δε νομίζουμε…
Πηγή: Έθνος