Σε πιάνει κι εσένα νευρικό γέλιο (απελπισίας και αδυναμίας των εγκεφαλικών σου κυττάρων να διαχειριστούν την πληροφορία που μόλις έλαβαν) κάθε φορά που πας στο ταμείο του super market; Ήλθε η ώρα να μοιραστούμε τον πόνο μας.
Ενώ μέχρι πρότινος οι μεγάλες βιομηχανίες γνωστοποιούσαν τις ανατιμήσεις του επόμενου μήνα, πλέον γνωστοποιούν και του μεθεπόμενου. Γεγονός που σημαίνει πως είναι έτοιμα όσα θα ζήσουμε το Νοέμβριο.
Ναι, στους καταλόγους υπάρχουν (κι άλλες) αυξήσεις, σε εκατοντάδες προϊόντα -το Σεπτέμβρη ήταν 500 και τώρα γίνονται 800. Πολλά εξ αυτών κυκλοφορούν πια σε μικρότερες συσκευασίες (ο Χρήστος Μπαρούνης έγραψε για το φαινόμενο του shrinkflation), εν τούτοις οι τιμές εξακολουθούν να ‘ανεβαίνουν’. Παράλογο;
Αυτοί που κάνουν τις αυξήσεις επιμένουν πως δεν μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό. Δεν λένε ψέματα. Δεν λένε και 100% την αλήθεια -αφού δεν υπάρχει κάποιος να τους πει ‘έως εδώ’. Τυπικά υπάρχει έλεγχος για αισχροκέρδεια. Πρακτικά βλέπεις να γίνεται κάτι -πέραν κάποιων πυροτεχνημάτων;
Οι μεγάλες αλυσίδες super market βάζουν πλαφόν στις ποσότητες αγοράς κωδικών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα (και γιατί κάποιοι κάνουν στοκ, χωρίς να νοιάζονται για τους άλλους), ώστε να υπάρχουν για όλους και σε βάθος χρόνου. Αν υπάρχει το ενδεχόμενο επισιστικής κρίσης; Στην Ελλάδα λένε πως όχι. Σε όλον τον άλλον πλανήτη λένε πως ναι.
Παρεμπιπτόντως, σε χώρες όπως η Γερμανία (όπου ο πληθωρισμός είναι στο υψηλότερο σημείο του, μετά την πτώση του τείχους, πριν 3 δεκαετίες), οι καταναλωτές που καταγγέλλουν το shrinkflation αυξάνονται διαρκώς, με αυτούς που το κάνουν να εμφανίζονται σε ιστοσελίδα ένωσης καταναλωτών. Κατ’ αρχάς προς γνώση και με την ελπίδα της συμμόρφωσης.
Συνεχίζουμε.
ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΕΙ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΑ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ
Σε μια ‘τυπική χρονιά’ -που δεν αφορά κάποια παγκόσμια κρίση– οι τιμές των τροφίμων αυξάνονται έως 2 με 3%. Σπάνια καταλαβαίναμε τη διαφορά -συνήθως γιατί συμβάδιζαν οι μισθοί μας. Αυτήν τη χρονιά, αυξάνονται κατά πολύ περισσότερο, κάθε μήνα, ενώ οι μισθοί είναι ακλόνητοι.
Όπως πιθανόν να φαντάζεσαι, ο κύριος λόγος αυτού που χαρακτηρίζεται ως ‘ράλι’ τιμών -σε αγώνα που δεν έχει καρό σημαία, δηλαδή δεν φαίνεται να τελειώνει- είναι η ενεργειακή κρίση.
Αυτή έχει ως συνέπεια τα πολύ αυξημένα μεταφορικά, την έλλειψη πρώτων υλών και συσκευασιών, ενώ το κερασάκι στην τούρτα είναι η κλιματική αλλαγή. Για την ακρίβεια, οι ακραίες καιρικές συνθήκες που διαλύουν τις σοδειές, ενίοτε και τις εγκαταστάσεις.
Όλα αυτά περνούν στις τιμές των προϊόντων. Κάποιες ανατιμήσεις, τις έχουν απορροφήσει ενδιάμεσοι (χονδρέμποροι, μεγάλες αλυσίδες σούπερ μάρκετ) που την ίδια ώρα καλούνται να διαχειριστούν τις τεράστιες αυξήσεις στο ρεύμα -που χρειάζονται για να λειτουργήσουν τα ψυγεία.
Τώρα που τίθεται και θέμα επάρκειας ενέργειας, η κατάσταση αναμένεται να γίνει ακόμα χειρότερη.
Επειδή όμως, δεν υπάρχει εναλλακτική (είναι το να μη τρώμε), η ζήτηση παραμένει αυξημένη, με τις εταιρίες να μετακυλούν τις αυξήσεις στους καταναλωτές διαρκώς -αφού αυτό δεν θα τους στοιχίσει στις πωλήσεις.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
πηγη news247.gr
