Μία ιστορία από τα παλιά, η οποία όμως αποδεικνύεται εξαιρετικά επίκαιρη.
Αλήθεια, τι θα έλεγαν τότε οι ψηφοφόροι που Κώστα Καραμανλή και της Νέας Δημοκρατίας, εάν μάθαιναν πως μία εκ των στελεχών του ΣτΕ που πρωτοστάτησε στις αντιδράσεις κατά του αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου, θα προτεινόταν από την Ν.Δ. για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας;
Εκεί μάλιστα ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος είχε κάνει μια σύντομη αλλά εξαιρετική ομιλία, αναφερόμενος στην δικαιοσύνη. Συγκεκριμένα, είχε πει: «Το Συμβούλιο της Επικρατείας, στη νεωτέρα ιστορία αμφισβητήθηκε από τη διοίκηση και υπήρξε συχνά πεδίο αφόρητων πιέσεων για την έκδοση αποφάσεων που θα καλύπτουν τις κυβερνητικές αυθαιρεσίες… Είναι εύλογη, κατά ταύτα, η επιθυμία των πολιτών να υπάρχει βεβαία ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και κυρίως να τηρείται η σταθερότητα και το αλώβητο του Συμβουλίου της Επικρατείας».
Η απάντηση του τότε προέδρου Γ. Παναγιωτόπουλου ήταν άμεση: «Μακράν πάσης πραγματικότητας είναι η απόδοση στην εκδήλωση αυτή οποιασδήποτε άλλης ερμηνείας. Η τέλεση αγιασμού επί τη ενάρξει του νέου δικαστικού έτους αποτελεί αποκλειστικώς απλή εκδήλωση κατ’ έθιμο άλλωστε, ετησίως τελούμενη υπό των θεσμών (Βουλή των Ελλήνων, Αρειος Πάγος, Ελεγκτικό Συνέδριο κ.λ.π.) της Ελληνικής Δημοκρατίας».
Και είναι αλήθεια ότι αγιασμός έγινε τότε και στον Άρειο Πάγο, χωρίς την παραμικρή αντίδραση.
Διερωτήθηκε δε «πώς να ερμηνεύσει κανείς την αντίδραση ορισμένων ανωτάτων δικαστικών, οι οποίοι αντέδρασαν στο να τελεσθεί αγιασμός στο Συμβούλιο της Επικράτειας με γελοία επιχειρήματα που δεν αντέχουν στην κριτική;», προσθέτοντας «ο εκσυγχρονισμός να γίνει, αλλά σε τομείς όπου θα εξυπηρετείται ο λαός μας και όχι καταλύοντας τις αρχές και τις αξίες του πολιτισμού και της θρησκείας μας».
