Η Ελλάδα των τελευταίων δεκαπέντε ετών βιώνει ένα παράδοξο: παρά τα συνεχή ρεκόρ στον τουρισμό, η παραγωγικότητα και οι πραγματικοί μισθοί καταρρέουν. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του LSE, η χώρα έχει μετατραπεί σε μια “café economy” μια οικονομία που στηρίζεται υπερβολικά στην εστίαση και τη φιλοξενία, τομείς χαμηλής προστιθέμενης αξίας.
Από το 2009, η παραγωγικότητα μειώθηκε κατά 16% και οι μισθοί κατά 35%, ενώ στον τουριστικό τομέα οι απολαβές υποχώρησαν έως και 60%. Το φαινόμενο αποτυπώνεται έντονα στη Μεσσηνία, όπου η τουριστική άνθηση συνοδεύεται από εποχική εργασία, ακριβή στέγαση και στασιμότητα στη μεταποίηση και την αγροτική παραγωγή.
Χαρακτηριστικά τα όσα ανέφερε μιλώντας στο Κεντρικό Δελτίο Ειδήσεων της τηλεόρασης BEST ο Δρ. Παναγιώτης Τζαβάρας Καθηγητής του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου σημειώνοντας «Είναι η εικόνα μια Ελλάδας που στηρίχθηκε σε τομείς χαμηλής παραγωγικότητας με αποτέλεσμα να δουλεύουμε περισσότερο να παράγουμε λιγότερο και να πληρωνόμαστε λιγότερο. Ήταν αποτέλεσμα της λιτότητας μετά την κρίση μειώθηκαν οι δημόσιες επενδύσεις και οι μισθοί με αποτέλεσμα να μειωθεί η αγοραστική δύναμη και η παραγωγικότητα».
Μεγάλωσαν οι ανισότητες μέσα σε αυτή τη δεκαετία με την αντανάκλαση έντονη και στη Μεσσηνία με τον Παναγιώτη Τζαβάρα να τονίζει «Η φούσκα του “café economy” θα σκάσει εάν δεν επενδύσουμε στην παραγωγή και στους ανθρώπους. Πρέπει να μετατρέψουμε τον τουρισμό σε μοχλό ανάπτυξης χρησιμοποιώντας τον πρωτογενή τομέα, το ελαιόλαδο, τους αρχαιολογικούς χώρους, πρέπει να τα δούμε συνδυαστικά και όχι μονοδιάστατα… Όλοι θα πρέπει να έχουν σύμπνοια στο να αλλάξει αυτή η κατάσταση Έχουμε συγκριτικά πλεονεκτήματα που μπορούμε να αναδείξουμε».
