Η ταινία «Ο Νονός», θεωρείται μία από τις καλύτερες όλων των εποχών. Ένα από τα πιο αξιοσημείωτα πράγματα σχετικά με το αριστούργημα του Φράνσις Φορντ Κόπολα για μια οικογένεια μαφιόζων στη Νέα Υόρκη της δεκαετίας του 1940, και τη μάχη τους για την υπεροχή με τις άλλες κορυφαίες οικογένειες της μαφίας, είναι ότι ήταν εξίσου περιπετειώδες εκτός οθόνης.
Πράγματι, πυροδότησε έναν πόλεμο μεταξύ δύο από τις πιο ισχυρές δυνάμεις στην Αμερική της δεκαετίας του 1970: τους τιτάνες του Χόλιγουντ και τους Ιταλοαμερικανούς κυρίαρχους του οργανωμένου εγκλήματος. Επίσης, έσωσε την Paramount Pictures από την καταστροφή και άλλαξε την παραγωγή ταινιών για πάντα.
Ο Μπράιαν Βάινερ από την Daily Mail αποκαλύπτει την πραγματική ιστορία πίσω από την αξεπέραστη, all time classic γκανγκστερική ταινία όλων των εποχών.
Γιατί η Paramount δεν ήθελε να κάνει την ταινία
Αλλά πριν γίνει ταινία, ήταν βιβλίο. Ο Μάριο Πούτζο ήταν ένας συγγραφέας μέχρι το λαιμό χρεωμένος, με πέντε παιδιά και μια καταστροφική συνήθεια τυχερών παιχνιδιών όταν, τον Μάρτιο του 1968, κατάφερε να συναντήσει Ρόμπερτ Έβανς, επικεφαλής της παραγωγής στην Paramount.
Ο Έβανς χρειαζόταν πολύ μια επιτυχία – όχι ότι πίστευε ότι υπήρχε έστω μυρωδιά από αυτήν, στις 60 σελίδες ενός ημιτελούς μυθιστορήματος που έφερε μαζί του ο Πούτζο, το οποίο ονόμασε Μαφία.
Η Paramount είχε μόλις φτιάξει μια ταινία για το οργανωμένο έγκλημα, την «Αδελφότητα» (The Brotherhood), η οποία ήταν αποτυχία ακόμη και με τον Κερκ Ντάγκλας ως επικεφαλής. Ο Έβανς δεν ενδιαφερόταν να φτιάξει άλλη. Λυπούμενος όμως τον άτυχο Πούτζο, του πρόσφερε 12.500 δολάρια για τα δικαιώματα της ταινίας, υποθέτοντας ότι δεν θα τον ξαναδεί ποτέ.
Το ότι υπάρχουν αντικρουόμενες εκδοχές αυτής της ιστορίας δείχνει το μέγεθος του τι συνέβη στη συνέχεια.
Ο Πούτζο ολοκλήρωσε τη συγγραφή του βιβλίου του, άλλαξε τον τίτλο σε «Ο Νονός» και προκάλεσε αίσθηση, φτάνοντας στην κορυφή των λιστών μπεστ σέλερ σε όλο τον κόσμο.
Υπήρχαν πολλά βιβλία και ταινίες για τη μαφία, αλλά ποτέ κανένα που εμβάθυνε στην προσωπική τους ζωή όπως έκανε ο Νονός, πρώτα στο μυθιστόρημα του Πούτζο και στη συνέχεια στην τριλογία της μεγάλης οθόνης του Κόπολα. Πολύ αργότερα, η τηλεόραση άρχισε να κάνει το ίδιο, με το αξεπέραστο δράμα του HBO «The Sopranos».
Παρά την τεράστια επιτυχία του βιβλίου, η Paramount δεν ήθελε να κάνει την ταινία. «Οι ταινίες μαφιόζων της Σικελίας δεν παίζουν», επανέλαβε ο Έβανς. Ωστόσο, το ξανασκέφτηκε όταν η εταιρεία παραγωγής του Μπαρτ Λάνκαστερ προσφέρθηκε να πληρώσει 1 εκατομμύριο δολάρια για να εξαγοράσει τη συμφωνία των 12.500 δολαρίων με τον Πούτζο, η οποία θα εξασφάλιζε στον Λάνκαστερ τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Δον Βίτο Κορλεόνε.
Γιατί αντιδρούσε ο Φρανκ Σινάτρα στη δημιουργία της ταινίας
Ο Έβανς αποφάσισε αμέσως ότι κανείς δεν θα έκανε την ταινία εκτός από την Paramount. Ο Φρανκ Σινάτρα, ωστόσο, δεν ήθελε καθόλου να τα καταφέρει κανείς. Έξαλλος από τον χαρακτήρα του τραγουδιστή ερωτικών τραγουδιών Τζόνι Φοντέιν, που όλοι ήξεραν ότι βασιζόταν σε αυτόν, ο Σινάτρα φέρεται να σκεφτόταν να κινηθεί νομικά για να σταματήσει την παραγωγή της ταινίας.
Υπήρξε ένας άδοξος καβγάς σε ένα εστιατόριο του Λος Άντζελες ένα βράδυ, όταν ο Φρανκ Σινάτρα εκνευρίστηκε. Συναντώντας τον Πούτζο, ο οποίος μέχρι τότε είχε δεσμευτεί να γράψει το σενάριο, ο Σινάτρα ούρλιαξε ότι δεν ήταν παρά ένας «νταβατζής».
Ο Σινάτρα δεν ήταν ο μόνος Ιταλοαμερικανός που ανησυχούσε για τη δημιουργία του Νονού. Τα μεγάλα κεφάλια της Μαφίας, ήταν επίσης νευρικοί. Ένιωθαν ότι η ταινία θα έδειχνε μια άσχημη εικόνα για τους Ιταλοαμερικανούς γενικά, διαιωνίζοντας την ιδέα ότι ήταν όλοι διεφθαρμένοι.
Τι έκανε η Μαφία μόλις έμαθε για την ταινία «Ο Νονός»
Η ειρωνεία είναι ότι έστειλαν τους μπράβους τους να αντιμετωπίσουν την κατάσταση. Ο ένας, που προμηνύει ίσως την πιο διάσημη σκηνή της ταινίας, έφτασε στο Χόλιγουντ προσφέροντας στην Paramount 1 εκατομμύριο δολάρια για να ακυρώσει την ταινία.
Στην ταινία, ο σύμβουλος του Δον Κορλεόνε, Τομ Χάγκεν (Ρόμπερτ Ντιβάλ) στέλνεται στα δυτικά για να πείσει τον παραγωγό Τζακ Βολτς να δώσει στον Τζόνι Φοντέιν ένα μέρος στη νέα του ταινία. Όταν ο Βολτς αρνείται, ξυπνά ένα βράδυ για να βρει το κομμένο κεφάλι του αγαπημένου του καθαρόαιμου αλόγου κούρσας στο κρεβάτι του. Στη ζωή όπως και στην τέχνη, οι τακτικές έγιναν πιο βαριές μόλις απορρίφθηκε η δωροδοκία.
Μετά από πολλές απειλές κατά της ζωής, ο παραγωγός της ταινίας, Αλ Ράντι, άρχισε μέχρι και να μεταμφιέζεται στον συγγραφέα και κωμικό Γκράουτσο Μαρξ, χαρακτηριστικό του οποίου ως ηθοποιός, ήταν το ψεύτικο ζωγραφισμένο μουστάκι και το πούρο.
Ο Ρόμπερτ Έβανς αριστερά, η σύζυγός του, η ηθοποιός Άλι ΜακΓκρόου και ο ηθοποιός Τζέιμς Κάαν, ο οποίος υποδύεται τον Σόνι στον «Νονό», στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας, στις 14 Μαρτίου 1972, στο Loew’s State I, στη Νέα Υόρκη / Φωτογραφία AP
Μόλις η σύζυγος του Έβανς, η ηθοποιός Άλι ΜακΓκρόου, γέννησε τον γιο τους, έλαβε κλήση στη σουίτα του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη που απειλούσε τη ζωή του μωρού. «Μην γυρίσετε καμία ταινία για την οικογένεια εδώ», είπε ο ανώνυμος άνδρας που κάλεσε.
Στην ταινία, ο Χάγκεν λέει στον Βολτς ότι αν προσλάβει τον Τζόνι, τα προβλήματα του συνδικάτου του θα «φύγουν». Στην πραγματική ζωή, το γύρισμα του Νονού στη Νέα Υόρκη ταλαιπωρήθηκε από προβλήματα με το σωματείο Teamsters.
Δημιουργήθηκαν από τον Τζο Κολόμπο, ο οποίος ήταν αφεντικό της εγκληματικής οικογένειας Κολόμπο -μία από τις πέντε οικογένειες της αμερικανικής μαφίας στη Νέα Υόρκη- και της Ιταλο-Αμερικανικής Ένωσης Πολιτικών Δικαιωμάτων, την οποία ίδρυσε το 1970, να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο οι Ιταλοαμερικανοί απεικονίζονταν στη λαϊκή κουλτούρα. Ο Έβανς και ο Ράντι δεν είχαν άλλη επιλογή από το να συναντήσουν τον Κολόμπο για να διαπραγματευτούν και πήραν τον Κόπολα μαζί τους.
Ο φιλόδοξος νεαρός σκηνοθέτης είχε προσληφθεί μόνο όταν πολλοί άλλοι αρνήθηκαν. Το ίδιο και ο Κόπολα στην αρχή. Πίστευε ότι το βιβλίο ήταν «χαζό». Αλλά όπως ο Μπούτζο πριν από αυτόν, ήταν απένταρος. Η συνάντηση με τον Κολόμπο πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο Park Sheraton στο κέντρο του Μανχάταν. Για όποιον γνώριζε την ιστορία της Μαφίας της Νέας Υόρκης, ήταν μια τοποθεσία γεμάτη απειλητικό βαθύ νόημα.
Το 1957, ο γκάνγκστερ Άλμπερτ Ανασταζία είχε πυροβοληθεί στο κεφάλι, κατόπιν εντολής των αντιπάλων μαφιόζων Κάρλο Γκαμπίνο και Βίτο Γκενοβέζε, ενώ καθόταν στην καρέκλα του κουρέα του Park Sheraton. Οι θαυμαστές της ταινίας θα θυμούνται ότι το ίδιο συμβαίνει και με τον ιδιοκτήτη του καζίνο του Λας Βέγκας, Μο Γκριν.
Πηγή: iefimerida.gr
Διαβάστε περισσότερα εδώ
