Θετικά γνωμοδότησε το Δημοτικό Συμβούλιο Καλαμάτας κατά την 18/2025 συνεδρίασή του επί της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) με θέμα «Μελέτη αντιδιαβρωτικής προστασίας Μικράς Μαντίνειας». «Για εμάς είναι προϋπόθεση η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών», υπογράμμισε εμφατικά ο Δήμαρχος Καλαμάτας και Πρόεδρος της ΠΕΔ Πελοποννήσου, Θανάσης Βασιλόπουλος. Ο κ. Βασιλόπουλος στάθηκε στην δέσμευση που υπάρχει από τον Περιφερειάρχη Πελοποννήσου για τις αναγκαίες τροποποιήσεις στο ζήτημα αυτό.
Στην εισήγηση του θέματος (δείτε ΕΔΩ) περιλαμβάνονταν η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (δείτε ΕΔΩ), η εκτίμηση και αξιολόγηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων (δείτε ΕΔΩ) και η απόφαση του Συμβουλίου Δ.Κ. Μικρής Μαντίνειας (δείτε ΕΔΩ). Επί του θέματος τοποθετήθηκαν και απάντησαν σε ερωτήσεις οι μελετητές, ενώ ακολούθησαν τοποθετήσεις από τον Δήμαρχο, τους επικεφαλής των παρατάξεων, δημοτικούς συμβούλους και τον Πρόεδρο της Κοινότητας Μ. Μαντίνειας.
Δείτε τη συζήτηση στο βίντεο που ακολουθεί:
Θ. ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ: ΟΛΟΙ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΑΝΤΙΔΙΑΒΡΩΤΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΧΗ – ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ ΜΑΣ
Σε τοποθέτησή του, ο Δήμαρχος Καλαμάτας Θανάσης Βασιλόπουλος, μεταξύ άλλων, ανέφερε:
«Καταρχάς, πρέπει ξεκάθαρα να τονίσουμε ότι απαιτούνται έργα αντιδιαβρωτικής προστασίας στην ευρύτερη περιοχή. Νομίζω πως αυτό δεν το αμφισβητεί κανείς.
Άλλωστε, εμείς οι ίδιοι το έχουμε τονίσει από την πρώτη στιγμή. Εξάλλου, ως μέλος της Περιφερειακής Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδιασμού της Περιφέρειας Πελοποννήσου, με την ιδιότητα του Προέδρου της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων Πελοποννήσου, συμμετείχα στην πρώτη συνεδρίαση όπου συζητήσαμε τρία βασικά θέματα:
Το πρώτο αφορούσε την κατασκευή μικρής κλίμακας έργων αντιπλημμυρικής προστασίας. Εκεί αποφασίστηκε να ανοίξει πρόσκληση ύψους 18 εκατομμυρίων ευρώ, στην οποία υποβάλλαμε και το έργο της οδού Ευριπίδου.
Το δεύτερο θέμα αφορούσε την προστασία των ακτών από τη διάβρωση (Κορινθιακός, Μικρή Μαντίνεια) έργα, προϋπολογισμού 16 εκατομμυρίων ευρώ.
Το τρίτο αφορούσε την αντιμετώπιση κατολισθήσεων, με ένα έργο ύψους 5 εκατομμυρίων ευρώ.
Συνεπώς, όλοι αναγνωρίζουμε την ανάγκη για αντιδιαβρωτική προστασία στην ευρύτερη περιοχή.
Το ερώτημα, όμως, είναι ποια λύση τελικά επιλέγουμε. Διότι έχουμε φτάσει στο σημείο να κληθούμε να διαλέξουμε μεταξύ δύο εναλλακτικών λύσεων.
Παραδόξως, βλέπουμε ότι οι κατευθύνσεις έχουν ήδη δοθεί για τη δεύτερη λύση. Η λύση αυτή είναι πλέον ώριμη, έχει προϋπολογισμό, έχει λάβει όλες τις απαραίτητες αδειοδοτήσεις – ενώ θα έπρεπε πρώτα να είχε γίνει η επιλογή της λύσης.
Είναι προφανές πως δόθηκαν σαφείς, ξεκάθαρες κατευθύνσεις, στον μελετητή ότι αυτή είναι η επιθυμητή λύση. Χωρίς να έχει προηγηθεί διαβούλευση με τον Δήμο, χωρίς καμία ενημέρωση. Το προσπερνάμε όμως αυτό και ερχόμαστε στο ουσιώδες ζήτημα, σύμφωνα με τις εισηγήσεις του μελετητή:
Και οι δύο εναλλακτικές λύσεις που εξετάστηκαν εκτιμάται ότι παρέχουν ικανοποιητική προστασία της ακτής από την κυματική δράση και, κατ’ επέκταση, αντιμετωπίζουν τη διάβρωση που αλλοιώνει το τοπίο και θέτει σε κίνδυνο τις παρακείμενες κατασκευές και ιδιοκτησίες. Αυτό λένε οι μελετητές. Οπότε και οι δύο λύσεις είναι ικανές να προστατεύσουν την περιοχή.
Η πρώτη εναλλακτική λύση απαιτεί σαφώς λιγότερες πρώτες ύλες σε σχέση με τη λύση των αποσπασμένων κυματοθραυστών – περίπου το ένα τρίτο της αντίστοιχης ποσότητας φυσικών αδρανών υλικών. Επίσης, έχει μικρότερο χρόνο κατασκευής και άρα μικρότερη διάρκεια επιπτώσεων στο περιβάλλον. Είναι σαφώς και πιο οικονομική.
Ωστόσο, η δεύτερη εναλλακτική – σύμφωνα με τους μελετητές – παρά το μεγαλύτερο όγκο επέμβασης, υπερτερεί της πρώτης καθώς η πλειονότητα των εργασιών χωροθετείται σε απόσταση από το παραλιακό μέτωπο. Ο παράκτιος χώρος παραμένει επισκέψιμος από κατοίκους και επισκέπτες αναβαθμίζοντας την αξία της περιοχής και βελτιώνοντας την καθημερινότητά τους, διατηρώντας τη χρήση της ακτογραμμής και ως παραλία, με ότι συνεπάγεται ως προστιθέμενη αξία για το χαρακτήρα της περιοχής. Αποκαθιστά την εικόνα και την αισθητική της ακτογραμμής, επιτυγχάνοντας ένα καλαίσθητο αποτέλεσμα με τη δημιουργία ακτής. Διότι στο συγκεκριμένο σημείο θα δημιουργηθεί μια νέας ακτής πλάτους 10 έως 30 μέτρων.
Το είπαμε και στη Δημοτική Επιτροπή: δεν μας απασχολεί πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να ολοκληρωθεί ένα έργο, αλλά τι αποτέλεσμα θα έχει. Εκτιμήσαμε πως το συγκεκριμένο έργο θα δώσει μεγάλη υπεραξία στην περιοχή και, κατ’ επέκταση, και στον Δήμο.
Όμως, από τη Δευτέρα μέχρι σήμερα, διαβάζοντας εκ νέου τη μελέτη, προβληματιστήκαμε ιδιαίτερα. Διότι διαπιστώσαμε ότι προβλέπονται δύο εγκάρσιοι μόλοι, οι οποίοι ξεκινούν από τα πρανή και εκτείνονται μέσα στη θάλασσα. Αυτό σημαίνει ότι, νότια του ξενοδοχείου «Ακτή Ταϋγετος» και βόρεια του «Messinia Bay», δημιουργούνται δύο μόλοι οι οποίοι – σε αντίθεση με ό,τι πιστεύαμε στην πρώτη ανάγνωση της Μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων –εμποδίζουν τη διάβαση και, άρα, την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών.
Αξίζει δε να σημειώσω εδώ ότι είναι η πρώτη φορά που συζητούμε ένα τόσο σημαντικό θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, και οι μελετητές δεν μας είχαν ενημερώσει νωρίτερα. Αλλά σήμερα, τώρα τους βλέπουμε για πρώτη φορά για να λάβουμε ενημέρωση την ώρα της συνεδρίασης. Αυτό το κρατούμε ως αστερίσκο…
Με την κατασκευή των δύο μόλων, ουσιαστικά στερούμε από τους κατοίκους και τους επισκέπτες της περιοχής τη δυνατότητα να απολαύσουν και να αξιοποιήσουν την παραλία. Διότι δεν είναι δυνατό κάποιος πολίτης να ξεκινήσει με τα πόδια από το «Φιλοξένια» ή το λιμάνι και να φτάσει στο «Λιθάρι», διότι οι εγκάρσιοι μόλοι τον εμποδίζουν. Όπως επίσης, σήμερα δεν υπάρχει προσβάσιμη παραλία – υπάρχει μόνο ένα μικρό σημείο με κάποιες εξάρσεις και μερικές ξαπλώστρες.
Σε περίπτωση ανάγκης, δεν υπάρχει τρόπος να κατέβει ο κόσμος στην παραλία. Αύριο, όμως, θα υπάρχει μια εκτεταμένη ακτή. Γι’ αυτό και λέμε: γιατί να μην εξασφαλίσουμε από τώρα ότι ο κόσμος θα μπορεί να έχει πρόσβαση σε αυτή; Υπάρχει σήμερα μια μικρή σκάλα – θα πρέπει να δημιουργηθεί μια μεγάλη, δημόσια σκάλα, η οποία θα επιτρέπει στον κόσμο να κατεβαίνει στην ακτή, να επιλέγει πού θα κάνει μπάνιο ή βόλτα.
Για εμάς είναι προϋπόθεση η ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών. Ναι, θα αποκτήσουν υπεραξία κάποιες ιδιοκτησίες, όμως πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι – έστω και αν είναι λίγοι. Η περιοχή δεν πρέπει να είναι αποκλεισμένη. Και αυτό δεν θα διασφαλιστεί μόνο εάν οι μόλοι δεν φτάνουν στα πρανή, αλλά σταματούν τουλάχιστον 10-15 μέτρα πριν, ώστε να υπάρχει διάδρομος κυκλοφορίας και δημόσια πρόσβαση μέσω σκάλας.
Αυτές είναι οι βασικές προϋποθέσεις. Επειδή εμπιστευόμαστε τον λόγο του Περιφερειάρχη – ο οποίος σήμερα βρίσκεται στις Βρυξέλλες – και επειδή γνωρίζουμε ότι όταν λέει κάτι, το τηρεί, με διαβεβαίωσε προσωπικά ότι η μελέτη θα τροποποιηθεί και θα ενσωματωθούν αυτές οι παρεμβάσεις που του ζητήσαμε. Ώστε ναι, να αποκτήσει υπεραξία η περιοχή, αλλά να ωφεληθούν συνολικά ο Δήμος. Να μην είναι ένα κλειστό σημείο μόνο για όσους κατοικούν ή επιχειρούν εκεί.
Με αυτές τις προϋποθέσεις, δεν θα φέρουμε αντίρρηση. Εμείς θα το ψηφίσουμε γιατί είμαστε εδώ για να υπηρετούμε και να στηρίζουμε την αναπτυξιακή προοπτική του τόπου μας».
