Σε μια δυναμική κίνηση που θεμελιώνει την εξωστρέφεια της χώρας μας στον αναπτυσσόμενο κλάδο της ενέργειας προχώρησε το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, καταθέτοντας προς ψήφιση στην Ελληνική Βουλή τέσσερα (4) νέα νομοσχέδια. Πρόκειται για τις κυρώσεις ισάριθμων συμβάσεων μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου και μεγάλων πετρελαϊκών εταιριών, οι οποίες αποσκοπούν στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων που βρίσκονται στις θαλάσσιες περιοχές της Κρήτης και του Ιονίου. Η κύρωση των συμβάσεων αυτών αποτελεί μια πολύ σημαντική εξέλιξη τόσο για την Πελοπόννησο που γειτονεύει με τις προς εκμετάλλευση περιοχές του Ιονίου, όσο και ειδικά για τον νομό Μεσσηνίας, δεδομένου ότι η μία από τις περιοχές των ερευνών, βρίσκεται στα ανοικτά του Κυπαρισσιακού Κόλπου.
Όλες οι εν λόγω συμβάσεις μίσθωσης θα έχουν διάρκεια αρκετών ετών (8 έτη έρευνας / 25+5+5 έτη εκμετάλλευσης), γεγονός που τεκμηριώνει την μακρόχρονη δέσμευση των πετρελαϊκών εταιριών στην χώρα μας, καθώς και την σημαντικότητα που αποδίδουν στις συγκεκριμένες επενδύσεις. Παράλληλα γίνεται εύκολα φανερό ότι τα οφέλη τόσο για την χώρα, όσο και για τις τοπικές κοινωνίες θα είναι πολύπλευρα και σημαντικά. Σε οικονομικό επίπεδο, πέραν της αδιαμφισβήτητης συμβολής των επενδύσεων στην αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ, το ελληνικό δημόσιο θα έχει έσοδα υπό τη μορφή μισθωμάτων, ειδικής φορολόγησης των εσόδων (20% + 5% περιφερειακός φόρος) και στρεμματικών αποζημιώσεων που θα καταβάλλονται ανεξαρτήτως της κερδοφορίας των εταιριών.
Όσον αφορά στην απασχόληση, η εμπειρία έχει δείξει ότι για κάθε άμεση θέση εργασίας στον κλάδο των υδρογονανθράκων, δημιουργούνται τρεις (3) νέες θέσεις πλήρους απασχόλησης σε εθνικό και περιφερειακό επίπεδο. Αντίστοιχα υπολογίζεται ότι για κάθε ευρώ που θα αμείβονται οι άμεσα εργαζόμενοι στον κλάδο, θα δημιουργούνται άλλες δύο (2) θέσεις εργασίας σε άλλους κλάδους κυρίως της τοπικής οικονομίας, με αποτέλεσμα να ενισχύεται έμμεσα η απασχόληση. Επίσης είναι σημαντικό να τονισθεί ότι στις συμβάσεις λαμβάνεται μέριμνα για την εκπαίδευση και κατάρτιση στελεχών του Δημοσίου και των τοπικών κοινωνιών, μέσω συγκεκριμένων συμβατικών όρων που υποχρεώνουν τις εταιρείες να δαπανούν προκαθορισμένα ποσά σε ετήσια βάση για τον σκοπό αυτό.
Πέραν όμως των ανωτέρω, η έρευνα για υδρογονάνθρακες, ειδικά όταν αφορά σε φυσικό αέριο, αποτελεί έναν από τους κρισιμότερους παράγοντες που θα επηρεάσουν ενεργειακά την χώρα μας τουλάχιστον για τα επόμενα 30 χρόνια. Είναι γνωστό πως η οικονομική ανάπτυξη πρέπει να βασίζεται στη βιώσιμη ανάπτυξη, η οποία όμως δεν μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τις εναλλακτικές ανανεώσιμες πηγές. Το φυσικό αέριο είναι το πλέον φιλικό προς το περιβάλλον μη μεταλλικό ορυκτό, που δεν ρυπαίνει την θάλασσα. Πολλοί επιστήμονες υποστηρίζουν ότι αποτελεί μια ικανοποιητική λύση για την εποχή μας, μέχρις ότου μπορέσει να υπάρξει μια προοδευτική μετάβαση σε νέες ενεργειακές πηγές. Οι συνέργειες δε με τα προγράμματα των αγωγών φυσικού αερίου TAP, IGB και East-Med ενισχύουν ακόμα περισσότερο την προσπάθεια της χώρας μας για ενεργειακή αυτοδυναμία. Με απλά λόγια η έρευνα και η εκμετάλλευση υδρογονανθράκων αποτελεί για την Ελλάδα ένα εθνικό σχέδιο μείζονος σημασίας, που εμπεριέχει σημαντικές γεωστρατηγικές προεκτάσεις.
Όλα αυτά βέβαια θα είχαν μικρή σημασία, εάν επιπλέον δεν λαμβάνονταν μέριμνα για την προστασία του περιβάλλοντος από τις εργασίες έρευνας και εκμετάλλευσης. Έτσι στις προς κύρωση συμβάσεις δεν προβλέπονται ιδιαίτερες ή ευνοϊκές ρυθμίσεις για τις εταιρίες, ούτως ώστε αυτές να είναι υποχρεωμένες να συμμορφώνονται πλήρως με την εθνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία για το περιβάλλον. Επίσης σε περίπτωση που εργασίες θέσουν σε κίνδυνο φυσικά πρόσωπα ή βλάπτουν και ρυπαίνουν την χλωρίδα και την πανίδα της κάθε περιοχής, οι εταιρίες υποχρεούνται συμβατικά να προβούν άμεσα σε μέτρα διόρθωσης και επανόρθωσης, ούτε ώστε το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των εργασιών να είναι ουδέτερο.
Γίνεται έτσι φανερό ότι η κύρωση από την Ελληνική Βουλή των συμβάσεων για τους υδρογονάνθρακες πληροί δύο βασικούς στόχους. Από τη μια μεριά αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης στο ενεργειακό και αναπτυξιακό μέλλον της χώρας, και από την άλλη μεριά διασφαλίζεται έμπρακτα και ουσιαστικά η φιλική προς το περιβάλλον ανάπτυξη, όπως επιτάσσουν οι σύγχρονοι κανόνες των προηγμένων κοινωνιών.
Περικλής Π. Μαντάς
Βουλευτής Μεσσηνίας
