του Θόδωρου Γαλανόπουλου
Η φράση του λαού μας, “μικροί- μεγάλοι όλοι στο καφενείο” έγινε πραγματικότητα. Από την ανάληψη της αρχηγίας στο ΣΥΡΙΖΑ από το Στέφανο Κασσελάκη, όλοι μπορούν να πάνε παντού, με ή χωρίς πτυχίο, με ή χωρίς προσόντα, με ή χωρίς εμπειρία σε οτιδήποτε. Σου λέει και η Νάντια Γιαννακοπούλου, εδώ έγινε ο Κασσελάκης αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ από την Αμερική, δεν μπορώ να γίνω εγώ αρχηγός του ΠΑΣΟΚ από την Καλαμάτα;
Βεβαίως όλα γίνονται σε αυτή τη χώρα. Ένα όνομα έχει και με αυτό κυβερνάει και τίποτε άλλο ένας Κυριάκος Μητσοτάκης, χωρίς το όνομά του, το πολύ πολύ να δούλευε ακόμα στην τράπεζα και να γινόταν και διευθυντής.. Εκείνο που έχει σημασία πιο πολύ είναι η εικόνα του καθενός σήμερα στην Ελλάδα..
Ο ρατσισμός της εικόνας του ωραίου. Δεν πα’ να έχεις 100 προσόντα, άμα δεν έχεις ωραία μάτια, μπράτσα, σκύλο και χαμογελαστό γκόμενο, δεν πας πουθενά…
Οι μόνοι που δεν μετράνε την εικόνα, είναι εκεί στο ΚΚΕ. Για αυτό και έκανε αρχηγός μια Αλέκα Παπαρήγα και ένας Κουτσούμπας… Οι άλλοι; Αν δεν βγαίνεις καλά στην τηλεόραση και δεν αρέσεις σε όλους και όλες τις ανέραστες, τράβα πιες κανά ούζο στο καφενείο και μην κατεβαίνεις στην πολιτική…
Η πολιτική θέλει μεγάλα στήθη, καλές σχέσεις με τα κανάλια, εφοπλιστές να υποστηρίζουν και να πληρώνουν, και ψηφοφόρους να φαντασιώνονται και να παίρνουν εργασία για το σπίτι… Εδώ πήγε ο Αυτιάς στην Ευρωβουλή, και δεν θα πάει η Νάντια για αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Μωρέ και η Έφη Θώδη αν βαρεθεί τα πανηγύρια, μπορεί να διεκδικήσει την αρχηγία της Ελληνικής Λύσης.. Ο Λιάγκας στην αρχηγία του ΣΥΡΙΖΑ, ο Μητσικώστας να πάει κόντρα στην Κωνσταντοπούλου και όλοι εμείς… κατά διαόλου…
Πάω να πιω καμιά μπύρα, καλό μεσημέρι
