ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Εδώ και ένα έτος, σε στενή και διαρκή συνεργασία με τη Δημοτική Αρχή Τριφυλίας, τον δήμαρχο Γιώργο Λεβεντάκη και τους αντιδημάρχους Αντώνη Βλάχο και Βασίλη Αθανασόπουλο, εργαζόμαστε συστηματικά για να βρεθεί λύση χρηματοδότησης για το έργο του γηπέδου στην Κυπαρισσία. Με συνεχείς παρεμβάσεις και συνεννοήσεις, τόσο με την Περιφέρεια Πελοποννήσου όσο και με το αρμόδιο υπουργείο, φτάσαμε στις αρχές Νοεμβρίου στην έγκριση του έργου από τον αρμόδιο υπουργό Εσωτερικών Θοδωρή Λιβάνιο και αναμέναμε την ολοκλήρωση της ένταξης, ώστε να γίνει η επίσημη ανακοίνωση όπως αρμόζει στη θεσμική τάξη και στον σεβασμό προς τους πολίτες.
Την ίδια στιγμή, “συνάδελφος” βουλευτής από τη Μεσσηνία, ο οποίος ούτε είχε διεκδικήσει, ούτε είχε ζητήσει, ούτε είχε συμμετάσχει σε οποιαδήποτε συνεννόηση για το συγκεκριμένο έργο, έσπευσε να εμφανιστεί ως “δικαιούχος” της χρηματοδότησης, με αφορμή μια επίσκεψή του στον υπουργό Εσωτερικών. Αφού πληροφορήθηκε ότι το έργο οδεύει προς ένταξη, προτίμησε να προηγηθεί επικοινωνιακά από όλους και να το παρουσιάσει ως δική του “επιτυχία”.
Αυτή η πολιτική συμπεριφορά δεν έχει καμία σχέση με τον δικό μου τρόπο να πολιτεύομαι.
Τα έργα δεν είναι προσωπικά τρόπαια κανενός βουλευτή. Τα έργα χρηματοδοτούνται από το υστέρημα και τον κόπο του ελληνικού λαού. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να τα οικειοποιείται, πόσο μάλλον όταν δεν έχει ασχοληθεί ούτε μία στιγμή με την προετοιμασία και τη διεκδίκησή τους.
Ως βουλευτής Μεσσηνίας, θεωρώ υποχρέωσή μου να λέω την αλήθεια στους πολίτες:
Να τους ενημερώνω όταν υπάρχει ουσιαστική εξέλιξη.
Να τιμώ τη συνεργασία μου με την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τους φορείς.
Να μην χρησιμοποιώ τον κόπο άλλων για προσωπικό επικοινωνιακό όφελος.
Η διαφορά πολιτικού ήθους αποτυπώνεται καθαρά σε τέτοιες στιγμές. Άλλο να δουλεύεις σιωπηλά, με σχέδιο, επιμονή και συνεννόηση για να ωριμάσει ένα έργο. Και άλλο να «περιμένεις στη γωνία», για να βγάλεις μια βιαστική ανακοίνωση τη στιγμή που άλλοι έχουν κάνει όλη τη δουλειά.
Προσωπικά, έχω επιλέξει ξεκάθαρα πλευρά: την πλευρά της σοβαρότητας, της συνέπειας και του σεβασμού απέναντι στους πολίτες και στα χρήματά τους. Οι Μεσσήνιοι γνωρίζουν, βλέπουν και κρίνουν. Και κυρίως, θυμούνται ποιος είναι παρών διαρκώς, με πραγματική δουλειά και αποτελέσματα. Και ποιος ξυπνάει από τον λήθαργο και εμφανίζεται μόνο για τη φωτογραφία και την ανακοίνωση.
