«Ως αχρείαστη ανάμειξη» που βάζει την Ελλάδα «σε ένα κάδρο» από το οποίο θα μπορούσε να μείνει εκτός χαρακτήρισε ο έγκριτος δημοσιογράφος Γιώργος Παπαχρήστος την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο μεταξύ Ουκρανίας και Ρωσίας.
Η απόφαση της χώρας μας να στείλει εξοπλισμό στην Ουκρανία εγκυμονεί κινδύνους καθώς από τη μια παίρνει έναν πιο ενεργό ρόλο στον πόλεμο που εξελίσσεται, αν κι από την άλλη -όπως σημείωσε- ο εξοπλισμός που εστάλη επί της ουσίας δεν αποτελεί απειλή για τον ρωσικό στρατό. Όντας, λοιπόν, επιφυλακτικός για την σημερινή απόφαση αυτή σημείωσε πως «… κακώς η Ελλάδα είχε αυτή την ανάμειξη. Έστω και με αυτό τον υποτυπώδη τρόπο, δηλαδή να στείλουμε έναν αριθμό καλάζνικοφ τα οποία είχαν κατασχεθεί σε ένα πλοίο που είχαν τροφοδοτήσει από την Τουρκία τους αντάρτες στην Λιβύη ή να στείλουμε εκτοξευτήρες RPG οι οποίοι ήταν κατασκευασμένοι το 1990 και μάλλον είναι δύσκολο να λειτουργήσουν… Δεν συνιστούν πραγματική απειλή για το ρωσικό στρατό και τις δυνάμεις που αναπτύσσει η χώρα αυτή στην Ουκρανία.»
Με δηκτικό τρόπο μάλιστα συνέδεσε το ζήτημα αυτό και με το “πράσινο φως” που δόθηκε για την οικονομική βοήθεια προς την χώρα μας «…κάποιοι το συνέδεαν αυτό με την ανακοίνωση της κυβέρνηση ότι θα στείλουμε κι εμείς εξοπλισμό στην Ουκρανία, αποδεσμεύτηκαν 3,6 δις εκατομμύρια ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης.»
Ανατρέχοντας στο μακρινό 1974 και στην τουρκική εισβολή στην Κύπρο μίλησε για «την μοναξιά» που βίωσε η χώρα μας δίνοντας «ένα πόλεμο με εξοπλισμό παρωχημένο τότε που χάσαμε το 40% της Κύπρου το οποίο παραμένει υπό τουρκική κατοχή. Τότε δεν μας βοήθησε κανένας δυτικός σύμμαχος», θέλοντας να δείξει το τι… έχει μείνει ως αποτύπωμα στην ιστορία. Λέγοντας πως η ιστορία διδάσκει ο κ. Παπαχρήστος στάθηκε στις διαφορές του πολέμου που τώρα εξελίσσεται επί ουκρανικού εδάφους με εκείνον στην Γιουγκοσλαβία. Αν και τραγικός δεν ενείχε τόσο μεγάλους διεθνείς κινδύνους όσο η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ωστόσο, όπως υπογράμμισε «η ειδοποιός διαφορά σε σχέση με τον πόλεμο στην Γιουγκοσλαβία είναι» πως «η Ρωσία βρίσκει απέναντί της μια Ουκρανία η οποία είναι μάλλον καλά εξοπλισμένη και τροφοδοτείται με εξοπλισμό» εκτιμώντας ότι «η σθεναρή αντίδραση του ουκρανικού λαού και της χώρας κατά της εισβολής της Ρωσίας θα κρατήσει «ζωντανό» τον πόλεμο για καιρό ακόμη».
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΚΑΙ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
Ο Γ. Παπαχρήστος στάθηκε και στις σοβαρές επιπτώσεις που διαγράφονται για πολλές οικονομίες, μεταξύ των οποίων και της Ελλάδας.
Η ενεργειακή «εξάρτηση» της Ευρώπης από την Ρωσία την έχει οδηγήσει σε μια «ιδιότυπη ομηρία… όπου ένας να έχει μια στρόφιγγα και την ανοιγοκλείνει όποτε θέλει, και ο άλλος να παρακαλάει πότε να ανοίξει η στρόφιγγα.»
Την ίδια ώρα, χαρακτήρισε ως παράδοξο το γεγονός πως η Ελλάδα έχει απολιγνιτοποιήσει τα τελευταία χρόνια την παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος σε ποσοστό 25%. «Βρεθήκαμε να κάνουμε τους πρωτοπόρους στην πράσινη ενέργεια… … και τώρα βρισκόμαστε σε μια ομηρία εκείνου που έχει τη στρόφιγγα και που είναι η Ρωσία του προέδρου Πούτιν».
Η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ… ΒΟΗΘΕΙΑ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
«Χρήματα ακούμε και χρήματα δεν βλέπουμε…» είπε αναφερόμενος στην περίφημη ευρωπαϊκή βοήθεια. Χαρακτήρισε ως …απίθανη την είδηση που ήδη κυκλοφορεί στα πρωτοσέλιδα πως «η Ελλάδα φαίνεται να συζητά με την Βουλγαρία την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικό σταθμό που θα κατασκευασθεί στην Βουλγαρία.»
Η ΛΕΚΤΙΚΗ… ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΤΩΝ ΔΥΤΙΚΩΝ ΣΥΜΜΑΧΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
Για την εκρηκτική κατάσταση που επικρατεί μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας ο έγκριτος δημοσιογράφος δεν δίστασε να προσδιορίσει τη συμπαράσταση των δυτικών συμμάχων προς την Ελλάδα σε λεκτικές και μόνον εκδηλώσεις.
«Το 2020 η χώρα βρέθηκε στα όριά της προκαλούμενη συνεχώς από την Τουρκία σε όλη την περιοχή του Αιγαίου και την Ανατολική Μεσόγειο και δυστυχώς τόσο το ΝΑΤΟ όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν λειτούργησαν αποτρεπτικά στην Τουρκία. Αντιθέτως εξάντλησαν την αντίδρασή τους σε λεκτικές και μόνο αναφορές και τίποτε περισσότερο.»
