Το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας που βρίσκεται στο χωριό Βάστα της Αρκαδίας προσελκύει το ενδιαφέρον εκατοντάδων επισκεπτών κάθε χρόνο καθώς έχει κάτι πολύ θαυμαστό.
Μέσα σε ένα κατάφυτο τοπίο από πλατάνια και βελανιδιές και πάνω στις πηγές ενός παραποτάμου στέκεται από τον 12ο αιώνα το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας, στο χωριό Βάστα Αρκαδίας.
Το παράξενο με αυτή τη βυζαντινή εκκλησία είναι ότι πάνω της βρίσκονται 17 βελανιδιές που είναι σαν να έχουν φυτρώσει στη σκεπή της. Βλέποντάς το δεν καταλαβαίνεις που καταλήγουν, καθώς οι ρίζες τους δεν φαίνονται πουθενά, ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό της εκκλησίας.
Σύμφωνα με τη θρησκευτική παράδοση ο αριθμός των δέντρων είναι όσα τα χρόνια της Αγίας Θεοδώρας όταν πέθανε. Ο θρύλος λέει ότι στο σημείο όπου εκτελέστηκε, το αίμα της έγινε ποτάμι και τα μαλλιά της δένδρα.
Στην πραγματικότητα οι ρίζες των δέντρων περνώντας μέσα από τους τοίχους της εκκλησίας καταλήγουν στο έδαφος, ενώ οι κορμοί και τα κλαδιά αναρριχώνται και βρίσκουν διέξοδο από τη στέγη. Πολλοί υποστηρίζουν ότι το μοναδικό φαινόμενο δεν έχει λογική εξήγηση, καθώς το βάρος των πλατανιών σε άλλη περίπτωση θα είχε γκρεμίσει το μικρό ξωκκλήσι ή θα είχε ανατρέψει τη στέγη του.
Αγία Θεοδώρα: Το όμορφο εκκλησάκι στην Αρκαδία που μπήκε στο βιβλίο Γκίνες
Πώς λοιπόν αναπτύχθηκαν τα δέντρα χωρίς να γκρεμίσουν το εκκλησάκι της Αγίας Θεοδώρας στη Βάστα της Αρκαδίας; Πού ακριβώς βρίσκονται οι ρίζες τους που δεν είναι από πουθενά ορατές; Τα περισσότερα από τα δέντρα έχουν ύψος πάνω από 30 μέτρα και κάποια ζυγίζουν τουλάχιστον έναν τόνο. Το βιβλίο Γκίνες έχει χαρακτηρίσει την Αγία Θεοδώρα «θαύμα» και για δεκαετίες δεν μπορούσε να δοθεί καμία εξήγηση.
Στη δεκαετία του ‘90, παρά την αντίσταση της Εκκλησίας, επιστρατεύτηκε το Εργαστήριο Γεωφυσικής του Πανεπιστημίου Πάτρας να λύσει το στατικό πρόβλημα. Χρησιμοποιώντας τομογραφία γεωραντάρ και ηλεκτρική τομογραφία οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι ρίζες διείσδυσαν στους πέτρινους τοίχους δημιουργώντας κενά, μέσω των οποίων φτάνουν στο έδαφος, ενώ οι κορμοί και τα κλαδιά αναρριχώνται και βρίσκουν διέξοδο από τη στέγη. Το πλέγμα που δημιουργούν οι ρίζες μέσα από τους τοίχους κρατούσε το κτίσμα όρθιο, ωστόσο έκτοτε έχουν γίνει εργασίες αποκατάστασης.
Δείτε το βίντεο:
Όσον αφορά στο εσωτερικό, μπορούμε να πούμε πως είναι ένας πολύ μικρός χώρος, λιτός, με ξεθωριασμένες από τη φθορά του χρόνου τοιχογραφίες και χωρίς ιδιαίτερους στολισμούς και εκκεντρικότητες.
πηγη: bovary.gr
