Παρασκευή
22
Νοέμβριος
TOP

Δημοσιονομικοί κανόνες: Οι διαφωνίες και οι συγκλίσεις Βορρά – Νότου

Η συζήτηση για την αλλαγή των δημοσιονομικών κανόνων της ΕΕ έχει πολύ δρόμο ακόμη, όπως τονίστηκε από όλες τις πλευρές στο Eurogroup της Δευτέρας, αλλά κάποιες ενδείξεις για την κατεύθυνση που θα κινηθεί αυτή τους επόμενους μήνες έχουν τη δική τους σημασία.

Κατ’ αρχήν, σε ό,τι αφορά τη διαδικασία, αυτό που προκύπτει είναι ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα κάνει την εισήγησή της για τις αλλαγές στο Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης προς τα τέλη της άνοιξης.

Ο Επίτροπος για την Οικονομία, Πάολο Τζεντιλόνι, είπε ότι στο τέλος του 2021 ολοκληρώθηκε η online δημόσια διαβούλευση με 250 συμμετοχές – από τράπεζες, κεντρικές τράπεζες, κυβερνήσεις, οργανισμούς και think tanks – και ότι η Κομισιόν θα παρουσιάσει τους επόμενους μήνες τις προτάσεις της.

Ο νέος υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Κρίστιαν Λίντνερ, ήταν πιο ακριβής, λέγοντας ότι η πραγματική διαπραγμάτευση θα ξεκινήσει τον Ιούνιο, αφού θα έχουν ανακοινωθεί οι θέσεις της Κομισιόν.

Η Γερμανία δεν θέλει αλλαγές στα κριτήρια για το έλλειμμα και το χρέος

Σε ό,τι αφορά την ουσία, ο Λίντνερ επιβεβαίωσε τις εκτιμήσεις ότι η Γερμανία δεν θέλει μεγάλες αλλαγές στους κανόνες, δίνοντας έμφαση στην ανάγκη να ξεκινήσει άμεσα η μείωση του χρέους. Εστειλε,  ωστόσο, μήνυμα ότι είναι ανοικτός σε προτάσεις που θα διευκολύνουν την αύξηση των επενδύσεων στις χώρες της Ευρωζώνης.

Συγκεκριμένα, ο Λίντνερ είπε ότι δεν πρέπει να αναμένονται ριζικές αλλαγές στα όρια του 3% του ΑΕΠ για το έλλειμμα και του 60% του ΑΕΠ για το χρέος, σημειώνοντας μάλιστα ότι αυτές απαιτούν αλλαγή της Συνθήκης της ΕΕ.

Αυτό, πρόσθεσε, δεν είναι ούτε αναγκαίο καθώς υπάρχουν άλλα μέτρα που θα μπορούν να συνδυάσουν τη δημοσιονομική σταθερότητα με τη στήριξη των επενδύσεων. 

Πρέπει να σημειωθεί ότι την αλλαγή του ορίου για το χρέος έχουν ζητήσει οι χώρες του Νότου, αλλά και ESM, επικεφαλής του οποίου είναι ο Γερμανός, Κλάους Ρέγκλινγκ. Ο ESM έχει προτείνει την αύξηση του ορίου του χρέους από το 60% στο 100% του ΑΕΠ.

Πιο αργή μείωση του χρέους

Ένα τέτοιο μέτρο, για το οποίο φαίνεται ότι παρασκηνιακά έχει υπάρξει κάποια συμφωνία, είναι η αλλαγή του κανόνα που προβλέπει ότι το χρέος που υπερβαίνει το 60% του ΑΕΠ μίας χώρας θα πρέπει να μειώνεται 5% ετησίως.

Ο αντιπρόεδρος της Κομισιόν, Βάλντις Ντομπρόβσκις, ανέφερε σε δημοσιογράφους ότι υπάρχει συμφωνία πως ο κανόνας αυτός δεν μπορεί να εφαρμοσθεί μετά τη μεγάλη αύξηση του χρέους την περασμένη διετία λόγω της πανδημίας.

Για παράδειγμα, στην περίπτωση της Ελλάδας που το χρέος της κινείται πλέον κοντά στο 200%, ο κανόνας αυτός θα σήμαινε την υποχρέωση να μειώνει το χρέος της κατά 7% τον χρόνο και να έχει θηριώδη πρωτογενή πλεονάσματα, τα οποία θα έριχναν προφανώς την οικονομία σε ύφεση, εξουδετερώνοντας ακόμη και την ώθηση που αναμένεται από το Ταμείο Ανάκαμψης.

Με δεδομένο ότι είναι αρκετές πλέον οι χώρες της Ευρωζώνης με πολύ υψηλό χρέος – η Ιταλία έχει πάνω από το 150% του ΑΕΠ και η Γαλλία πάνω από το 120% – η αλλαγή του κανόνα αυτού θα πρέπει να θεωρείται βέβαιη.

Το θέμα βέβαια είναι πόσο θα περιορισθεί ο ρυθμός μείωσης του χρέους και αν αυτός θα είναι αρκετός για να μην «πνίξει» η δημοσιονομική προσαρμογή την ανάπτυξη και να μην οδηγήσει σε νέα λιτότητα τους πολίτες.

Ανοιχτό παραμένει, εξ άλλου, το θέμα που έχει τεθεί από τις χώρες του Νότου για την εξαίρεση ορισμένων δημόσιων επενδύσεων από τον στόχο για το έλλειμμα, για το οποίο η συζήτηση συνεχίζεται στο παρασκήνιο.

Πηγη: imerisia.gr