Σοβαρή εμπλοκή καταγράφεται με τη Λιβύη να κατηγορεί την Ελλάδα πως παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματά της. Κι ενώ θα περίμενε κανείς να έχουμε κινητοποιηθεί, πολύ απλά δεν τρέχουμε και «…δεν αξίζει στο Έθνος των Ελλήνων να τρέχει πίσω από καμηλιέρηδες της Βορείου Αφρικής και να τους παρακαλάει για το τι πρέπει να κάνουμε και τι δεν πρέπει να κάνουμε σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο».
Αυτό σχολίασε εμφατικά ο Γιώργος Φίλης, Διδάκτωρ Γεωπολιτικής – Καθηγητής Ευρωπαϊκών Θεμάτων – Αναλυτής Διεθνών Ζητημάτων, μιλώντας στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων της τηλεόρασης BEST για να συνεχίσει για το θέμα αυτό: «Βλέπετε να τρέχουμε; Τρέξαμε να προλάβουμε κάτι στην Αίγυπτο με το Σινά; Τρέξαμε να προλάβουμε κάτι; Βλέπετε να τρέχουνε να προλάβουνε τώρα κάτι στη Λιβύη; Βλέπετε να τρέχουνε να προλάβουνε κάτι στη Συρία; Δεν τρέχουνε. Έχουμε έναν… φιλέλληνα Υπουργό, σαν τον Λόρδο Μπάιρον…»
ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ ΦΙΛΕΛΛΗΝΕΣ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΕΣ
Για να σημειώσει με νόημα ότι «Δεν θέλουμε φιλέλληνες. Θέλουμε Έλληνες αυτή τη στιγμή. Δεν θέλουμε Ελληνόφωνους να μας κυβερνάνε, θέλουμε Έλληνες οι οποίοι θα αντιλαμβάνονται αυτή τη στιγμή ότι αυτό που δείχνεται στην εικόνα του Τουρκολυβικού Μνημονίου, αν μείνει, θα είναι η μεγαλύτερη γεωπολιτική καταστροφή της Ελλάδος από το 1922 και μετά! Ένα τόσο, εκτός δικαίου έκτρωμα, το οποίο φέρεται στην πατρίδα μας σαν να μην υπάρχει νησιωτικός χώρος, δεν υπάρχει σε κανένα παράλληλο σύμπαν κι αυτοί εδώ που έχουμε, αυτή τη στιγμή κάθονται και το συζητάνε»
Για να αναρωτηθεί «φοβόμαστε τους Λίβυους;» και να συνεχίσει αναλύοντας τα βήματα εκείνα που πρέπει να γίνουν: «Αφού κάνουμε 12 ναυτικά μίλια θα πρέπει να καταθέσουμε συντεταγμένες αποκλειστικής οικονομικής ζώνης στον ΟΗΕ κι όποιος έχει κάποιο πρόβλημα να έρθει να το συζητήσουμε και να διαπραγματευτούμε, όπως γίνονται όλα τα σοβαρά κράτη κάνουν αυτό. Να καταθέσουμε το χωροταξικό σχεδιασμό μας, να θέσουμε προ των ευθυνών τους την Ευρωπαϊκή Ένωση, επιτρέψτε μου, αυτό το οποίο πρέπει να κάνουμε είναι να συνεχίσουμε business as usual με τις αμερικανικές εταιρείες που πήραν την άδεια για συγκεκριμένα βυθοτεμάχια, συγκεκριμένων συντεταγμένων, οι οποίες είναι στη μέση γραμμή και από εκεί και ύστερα να κινητοποιήσουμε την Αίγυπτο διότι η Αίγυπτος κάθετα έχει δημιουργήσει το σύνορο μεταξύ Λιβύης και Αιγύπτου μέσα στην αποκλειστική οικονομική ζώνη, το οποίο συμπίπτει απολύτως με την Αιγυπτιακή – Ελληνική Συμφωνία μερικής οριοθέτησης».
ΝΑ ΤΙΜΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥΣ
Ο κ. Φίλης στάθηκε στα όσα πρέπει -επιτέλους- να γίνουν από την Ελλάδα και σε τελική ανάλυση «θα πρέπει να δείξουμε και την ένοπλη ισχύ μας επί του πεδίου και αν θέλουν οι Βεδουίνοι της Λιβύης να κάνουν κάτι ας έρθουνε… Επίσης αν φέρουνε τους φίλους τους, θα πρέπει ο Φιλέλλην Υπουργός Εξωτερικών με τον Έλληνα Πρωθυπουργό να τιμήσουν την υπογραφή τους. Διότι αυτό που πάνε να κάνουν οι Λίβυοι επί της ουσίας αναιρεί αυτό το οποίο υπέγραψε η Ελληνική κυβέρνηση πριν μερικά χρόνια με την Αίγυπτο. Μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά πράγματα και σίγουρα δεν αξίζει στο έθνος των Ελλήνων να τρέχει πίσω από καμηλιέρηδες της Βορείου Αφρικής και να τους παρακαλάει για το τι πρέπει να κάνουμε και τι δεν πρέπει να κάνουμε σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο»
ΤΟ ΚΡΙΙΣΜΟ ΣΗΜΕΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΛΛΑΓΗ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ
Από την άλλη σχολιάζοντας τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή ο έμπειρος Καθηγητής μίλησε πως επικράτησε το σενάριο που είναι «το πλέον επικίνδυνο για την περιφερειακή ειρήνη στη Μέση Ανατολή και υπό ορισμένες συνθήκες για την παγκόσμια. Είναι σίγουρα κάτι πολύ επικίνδυνο, είναι κάτι το οποίο εάν και εφόσον οι Ηνωμένες πολιτείες εμπλακούν θα οδηγήσουν την κατάσταση, θα αναγκάσουν μάλλον τις άλλες δυνάμεις να λάβουν θέση». Αξιολογώντας τα δεδομένα και τις κινήσεις επί του πεδίου από το Ισραήλ ο κ. Φϊλης ανέδειξε το πώς συνδέονται οι μεγάλες δυνάμεις με τις περιφερειακές στη συγκεκριμένη περιοχή. «Θεωρώ ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, για να το πούμε ξεκάθαρα, οι πιθανότητες να χτυπήσουν το Ιράν είναι περισσότερες από τις πιθανότητες να μην το χτυπήσουν», εκτίμησε. Συνεχίζοντας πρόσθεσε πως το κρίσιμο δεν είναι το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν αλλά η αλλαγή του καθεστώτος.
«Δηλαδή, το πυρηνικό πρόγραμμα σε τελική ανάλυση, αν το σκεφτεί κάποιος, δεν ξέρω κατά πόσο οι Ρώσοι ή οι Κινέζοι θα θέλανε ένα ισλαμιστικό καθεστώς στο κέντρο της Κεντρικής Ασίας, στη Νότια Κεντρική Ασία, το οποίο, είναι συμμαχικό, αλλά δεν ξέρεις τί μπορεί να είναι σε 10 χρόνια από τώρα, και να έχει πυρηνικά. Δεν είμαι τόσο σίγουρος. Εκεί όμως που νομίζω είναι κόκκινη γραμμή, και για τους Κινέζους και για τους Ρώσους, θα είναι το ζήτημα της αλλαγής, πιθανότητας αλλαγής καθεστώτος του Ιράν» και παρουσίασε το πως μια τέτοια προοπτική συνδέεται με τις μεγάλες δυνάμεις και την σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας.
