Η ώρα της κρίσης για το επίμαχο νομοσχέδιο για τα ομόφυλα ζευγάρια… πέρασε με απώλειες για τα κόμματα που το στηρίξαν. Όμως η στιγμή αυτή, πλέον, οριοθετείται ως… σταθμός στην κυβερνητική πορεία, καθώς την φέρνει αντιμέτωπη ουσιαστικά με την κοινωνική πλειοψηφία. Από την άλλη, δημιουργεί σοβαρά ζητήματα -και συνειδησιακής αναφοράς- για το κυβερνών κόμμα, καθώς τα όσα αναφέρθηκαν ως… αναγκαιότητα στην πρεμούρα να έρθει από την παράταξη της ΝΔ η εν λόγω ρύθμιση, καταρρίφθηκαν απόλυτα μαζί με τις… καταχρηστικές επικλήσεις περί δικαιωματισμού. Και όχι μόνο αυτό, όπως αναδείχθηκε μέσα από την διαδικασία συζήτησης στη Βουλή, η εξέλιξη αυτή ανοίγει νέους… δρόμους, φθάνοντας στο σημείο να επιφέρει σοβαρές ανατροπές, αλλάζοντας τον ορισμό της οικογένειας.
Το νομοσχέδιο πέρασε με ευρεία πλειοψηφία. 254 βουλευτές ψήφισαν, 176 ναι, 76 όχι, παρών 2.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι το πρωί της Παρασκευής είχαν καταμετρηθεί 176 «ναι», 76 «κατα», και 2 παρών, ενώ απείχαν 46 βουλευτές. Αργότερα όμως οι αρμόδιες υπηρεσίες της Βουλής διαπίστωσαν ότι ο βουλευτής του κυβερνώντος κόμματος, Γιώργος Καρασμάνης είχε τελικά ψηφίσει κατά και όχι υπέρ, οπότε οι θετικές ψήφοι είναι τελικά 175 και οι αρνητικές είναι πλέον 77.
67 συνολικά οι διακομματικές διαφοροποιήσεις (από ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, Πλεύση Ελευθερίας, Ν. Αριστερά)
Οι πέντε Κοινοβουλευτικές Ομάδες που στήριξαν τις προωθούμενες ρυθμίσεις διαθέτουν συνολικά 243 βουλευτές, κάτι που σημαίνει ότι 67 διαφοροποιήθηκαν, επιλέγοντας είτε αποχή είτε κατά.
51 διαφοροποιήσεις από τη ΝΔ
Από τη ΝΔ ψήφισαν “ναι” 107 βουλευτές, 20 “όχι”, ενώ υπήρξαν και 31 αποχές. Με βάση τα αποτελέσματα, καταγράφηκαν 51 διαφοροποιήσεις από βουλευτές της ΝΔ, είτε με καταψήφιση, είτε με αποχή από την ψηφοφορία. Ένας υπουργός – ο Μάκης Βορίδης – και τρεις υφυπουργοί απείχαν από την ψηφοφορία. Από τους υπουργούς απουσίασαν από την ψηφοφορία οι εξής: Μάκης Βορίδης (επικρατείας), Μαρία Κεφάλα (υφυπουργός Οικογενειακής πολιτικής), Σταύρος Κελέτσης (υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης) και ο Ιωάννης Μπούγας (υφυπουργός Δικαιοσύνης.
Aνάρτηση έκανε ο Παύλος Πολάκης μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου για τα ομόφυλα ζευγάρια, στην οποία εξηγεί γιατί διάλεξε την αποχή. «Δεν δέχομαι μαθήματα προοδευτικότητας από την κυβέρνηση Μητσοτάκη» γράφει ο Παύλος Πολάκης και προσθέτει ότι «Οι ενστάσεις και οι ανησυχίες που έχω σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο για την ισότητα στον πολιτικό γάμο ,αφορούν κυρίως στην επέκταση των δικαιωμάτων, μέσω Ευρωπαϊκού Δικαίου, στην τεκνοθεσία και το δικαίωμα απόκτησης παιδιών μέσω παρένθετης κύησης. Θεωρώ ότι τα όποια νομικά ζητήματα υπήρχαν θα μπορούσαν να λυθούν με διεύρυνση των όσων προβλέπονται από το σύμφωνο συμβίωσης».
«Παρών» ψήφισε η Νίνα Κασιμάτη. Από τη Νέα Αριστερά απείχαν οι δύο μειονοτικοί βουλευτές, Οζγκιούρ Φερχάτ και Χουσεΐν Ζεϊμπέκ. Το δεύτερο «παρών» ανήκει στον ανεξάρτητο βουλευτή, Μιχάλη Χουρδάκη.
11 βουλευτές δεν ψήφισαν από το ΠΑΣΟΚ – Επέλεξαν αποχή
Το νομοσχέδιο από το ΠΑΣΟΚ υπερψήφισαν 21 βουλευτές. Δεν καταψήφισε κανείς, αλλά επέλεξαν αποχή οι εξής:
Ευαγγελία Λιακούλη (Λάρισας)
Ανδρέας Πουλάς (Αργολίδας)
Μανώλης Χνάρης (Ρεθύμνης)
Κατερίνα Καζάνη (Εύβοιας)
Σταύρος Μιχαηλίδης (Χίου)
Παναγιώτης Παρασκευαΐδης (Λέσβου)
Χριστίνα Σταρακά (Αιτωλοακαρνανίας),
Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (Αρκαδίας)
Μπουρχάν Μπαράν (Ξάνθης)
Απόστολος Πάνας (Χαλκιδικής)
Τάσος Νικολαΐδης (Δράμας)
ΜΕΣΣΗΝΙΑ:
Όχι ηχηρό ακούστηκε από τον πρώην Πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, ενώ καταψήφισε και ο Μίλτος Χρυσομάλλης (ΝΔ). Την στάση της αποχής επέλεξαν οι Γιάννης Λαμπρόπουλος (ΝΔ) και Περικλής Μαντάς (ΝΔ), ενώ υπερψήφισε ο Πρόεδρος της Νέας Αριστεράς και βουλευτής Μεσσηνίας, Αλέξης Χαρίτσης.
ΛΑΚΩΝΙΑ:
Ναι ο Νεοκλής Κρητικός (ΝΔ), Ναι η Νάγια Γρηγοράκου (ΠΑΣΟΚ), Όχι ο Θανάσης Δαβάκης (ΝΔ).
ΑΡΚΑΔΙΑ:
Αποχή επέλεξαν ο Κώστας Βλάσης (ΝΔ) και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (ΠΑΣΟΚ), Ναι είπε ο Γιώργος Παπαηλιού από τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΑΡΓΟΛΙΔΑ:
Αποχή επέλεξαν ο Γιάννης Ανδριανός (ΝΔ) και ο Ανδρέας Πουλάς (ΠΑΣΟΚ), Ναι είπε ο Γιώργος Γαβρήλος από τον ΣΥΡΙΖΑ.
ΚΟΡΙΝΘΙΑ:
Ναι ο Χρίστος Δήμας (ΝΔ), Ναι ο Νίκος Ταγαράς (ΝΔ), Ναι η Μαριλένα Σούκουλη (ΝΔ), Ναι ο Γιώργος Ψυχογυιός από τον ΣΥΡΙΖΑ.
Αναλυτικά η ψηφοφορία εδώ omofyla-analytiko
Τα «όχι» της ΝΔ
ΑΡΑΜΠΑΤΖΗ ΦΩΤΕΙΝΗ
ΓΙΟΓΙΑΚΑΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ
ΓΚΙΚΑΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ
ΓΚΙΟΥΛΕΚΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
ΔΑΒΑΚΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
ΔΗΜΟΣΧΑΚΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ(ΤΑΣΟΣ)
ΚΑΡΑΓΚΟΥΝΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ(ΚΩΣΤΑΣ)
ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΝΝΑ
ΚΑΡΑΟΓΛΟΥ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
ΚΑΤΣΑΝΙΩΤΗΣ ΑΝΔΡΕΑΣ
ΚΥΡΙΑΖΙΔΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
ΛΕΟΝΤΑΡΙΔΗΣ ΘΕΟΦΙΛΟΣ
ΜΠΑΡΑΛΙΑΚΟΣ ΞΕΝΟΦΩΝ(ΦΩΝΤΑΣ)
ΠΑΣΧΑΛΙΔΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ
ΣΑΛΜΑΣ ΜΑΡΙΟΣ
ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ
ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ ΕΥΡΥΠΙΔΗΣ
ΧΑΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΜΑΞΙΜΟΣ
ΧΡΥΣΟΜΑΛΛΗΣ ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ(ΜΙΛΤΟΣ)
ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ
ΟΙ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ
Άκρως αποκαλυπτικά ήταν τα όσα παρουσίασε σε μια πύρινη ομιλία του ο Αντώνης Σαμαράς για τις ψευδεπίγραφες επικλήσεις και τους κινδύνους που είναι μπροστά μας (δείτε εδώ)
χαρακτηριστικές στο πλαίσιο της παρέμβασης του πρώην Πρωθυπουργού και οι αναφορές του Νίκου Μπελογιάννη (δείτε εδώ).
Tα ανοιχτά «όχι» και οι αποχές βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας
Θάνος Πλεύρης: Διαφωνώ αξιακά με το νομοσχέδιο, δεν είναι αντισυνταγματικό, αλλά αξιακό το θέμα. Θα κρατήσω στάση που δεν θα δώσει δικαίωμα σε κανέναν που θέλει μικροκομματικά να εκμεταλλευτεί την διαφωνία μου.
Μίλτος Χρυσομάλλης: Αν δεν επιθυμούμε να μας κυβερνά μια καταναγκαστική αρχή, τότε ο καθένας μας πρέπει να χαλιναγωγήσει τον εαυτό του. Η σταθερή κοινωνία δεν επιτυγχάνεται με την εξισορρόπηση αντίθετων δυνάμεων, αλλά με τον συνειδητό αυτοπεριορισμό. Οι σκέψεις αυτές του νομπελίστα Σολζενίτσιν, αποτυπωμένες το 1990, περιγράφουν, κατά την άποψή μου για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών. Και το πρόβλημα αυτό δεν είναι άλλο από τον περιορισμό ενός αποδιδόμενου δικαιώματος όταν αυτό προσβάλλει ένα έτερο δικαίωμα το οποίο όλοι μας θεωρούμε υπέρτατο, αυτό το δικαίωμα των παιδιών σε μια υγιή, ασφαλή και ισόρροπη συναισθηματικά παιδική ηλικία. Σύμφωνα με μελέτες του 2007, του 2012, του 2015 άλλες μελέτες του 2016 και 2017, ποιοτικές μελέτες του 2011 με εφήβους με ομόφυλους γονείς αναφέρουν ότι το 60% των παιδιών αυτών να εμφανίζει διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας, 50% μαθησιακές δυσκολίες, διπλάσια πιθανότητα ανάπτυξης συναισθηματικής διαταραχής, δυσκολία στην απόκτηση της δικής τους ταυτότητας. Το 70% των παιδιών που ανήκουν σε ομόφυλα ζευγάρια φαίνεται να έχει υποστεί κοινωνική διάκριση τουλάχιστον μιας μορφής […]Τις ανησυχίες φωνάζω και εγώ σήμερα με την αρνητική ψήφο μου για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.
Άννα Καραμανλή: Η επίκληση πως τα παιδιά δεν αντιμετωπίζουν κανένα πρόβλημα όταν μεγαλώνουν με ομόφυλους γονείς δεν μου είναι πειστικό, όπως δεν θα μου ήταν πειστικό το επιχείρημα ότι τα παιδιά που στερούνται τον ένα και τον άλλο γονιό ή εγκαταλείπονται δεν έχουν κάποιο πρόβλημα […] Δεν μου είναι καθόλου μα καθόλου πειστική η επιχειρηματολογία για τις παρένθετες μητέρες, τις ενοικιαζόμενες μήτρες. Όταν θα ψηφιστεί το νομοσχέδιο θα ακολουθήσει κι η παρένθετη μητέρα με ότι αυτό συνεπάγεται […] Δεν ξέρω πότε η έννοια της οικογένειας έχασε την ιερότητά της και φτάσαμε στο σημείο να θεωρείται οκ ένα παιδί να μην πει ποτέ μαμά ούτε πότε ο βράχος των παιδικών μας χρόνων, ο πατέρας, έγινε ανώνυμο σπέρμα. Εάν αυτό είναι πρόοδος τότε είμαι συντηρητική και οπισθοδρομική […] Εγώ δεν μπορώ να συναινέσω και γι αυτό καταψηφίζω το νομοσχέδιο.
Ευρυπίδης Στυλιανίδης: Καταψηφίζω το νομοσχέδιο… ΟΧΙ στην “μακντοναλντοποίηση” της Κοινωνίας. Ο γάμος είναι το σημαντικότερο μυστήριο, δηλαδή σκληρός πυρήνας του θρησκευτικού μας δόγματος, όπως διατύπωσε και η Ιερά Σύνοδο, και διερωτώμαι εάν μπορεί κανείς να δηλώνει Χριστιανός Ορθόδοξος αλά καρτ επιλέγοντας μόνο ότι του αρέσει από την πίστη που ακολουθεί” ανέφερε ο βουλευτής και πρόσθεσε ότι ” η ελληνική παραδοσιακή οικογένεια ήταν και παραμένει, παρά τις όποιες εξαιρέσεις, το ασφαλέστερο όχημα για να αναπτύξουν τα παιδιά την προσωπικά τους ομαλά, ξεκάθαρα, χωρίς ταυτοτικές συγχίσεις”. Ο κ. Στυλιανίδης πάντως εκτός από τη νομική προσέγγιση που έκανε για να τεκμηριώσει την θέση του, μπορεί να απέφυγε τις θεολογικές προσεγγίσεις αλλά έθεσε το θέμα όπως είπε ” της διεθνής ατζέντας που επιδιώκεται να κυριαρχήσει και στην πατρίδα μας, που έχει έντονα στοιχεία του μακντοναλαϊζέσιον, δηλαδή μιας απόπειρας κλωνοποίησης των πολιτισμών και όχι της προστασίας της ιδιαίτερης πολιτιστικής μας ταυτότητας, που δεν έχει ηλικία 200 ετών όπως το Κράτος μας, αλλά 2.500 ετών.
Χαράλαμπος Αθανασίου: Με την ratio του νομοσχεδίου, υποστήριξε ότι σκοπός του «είναι ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και όχι η προστασία των παιδιών, ζήτημα που προβάλλεται ως δικαιολογία, διότι η προστασία των παιδιών δεν έχει την ανάγκη της τέλεσης γάμου των ομόφυλων με τους οποίους ζουν» τεκμηρίωσε την αρνητική του ψήφο.
Φωτεινή Αραμπατζή: Τα βιοηθικά, ουμανιστικά ερωτήματα ξεπερνούν πολλές φορές το μπόι μας […] Ακόμη και το μέρος της κοινωνίας που αντιμετωπίζει θετικά τις ρυθμίσεις του νόμου, απαντά «ναι» στον γάμο, αλλά «όχι» στην τεκνοθεσία […] στην παγκόσμια βιβλιογραφία υπάρχει όρος για το the an mother child, το αμήτερο παιδί […] Σήμερα η τεκνοθεσία, αύριο η παραγγελία. […]Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί το να εκφράζεις την κοινωνία που σε όρισε να την αντιπροσωπεύεις, ειδικά σε θέματα αξιακά και κοινωνικά, είναι παλαιοκομματισμός, ψηφοθηρία, αβουλία, ατολμία απέναντι στην εκκλησία και τον λαό; […] έχω αναμετρηθεί με το πολιτικό κόστος και δεν δείλιασα ποτέ, να είναι προσεκτικοί όσοι μαθημένοι στα εύκολα και στις δανικές νίκες, σπεύδουν να μας χαρακτηρίσουν λαϊκιστές, δειλούς και οπισθοδρομικούς.
Μάριος Σαλμάς: Η κοινωνία δεν ανησυχεί για το νομοσχέδιο αυτό γιατί θίγεται υλικά. Η κοινωνία ανησυχεί, ω σα να θίγεται η θεμελιώδης αρχή της κοινωνίας που είναι οι αξίες, τα ιδανικά και τα ιδεώδη, οι αρχές με τις οποίες δημιουργήθηκε αυτή η κοινωνία, η ελληνική κοινωνία. Θα το καταψηφίσω ευθέως και με απόλυτη ηρεμία στη συνείδησή μου. Σέβομαι τους ομοφυλόφιλους, τους ετερόφυλους, τους γκέι, τους τρανσέξουαλ, τους intersex, τους queer (που είναι τα αρχικά των ΛΟΑΤKI). Σέβομαι ότι έχουν ίσα δικαιώματα με όλους μας. Δεν πρέπει να υπάρχει ρατσισμός, ούτε καμία διάκριση με βάση το φύλο και τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες. Είμαι κάθετος σε αυτό. Διαφωνώ στο δικαίωμά τους να θέλουν να έχουν και να υιοθετούν παιδιά. Περί αυτού πρόκειται ο γάμος […] Επέλεξα να καταψηφίσω το σχέδιο νόμου και να μην απέχω για έναν λόγο: Στη ζωή μου ό,τι πιστεύω ότι είναι σωστό προσπαθώ να γίνει πράξη και ό,τι πιστεύω ότι είναι λάθος παλεύω για να μη συμβεί. Η αποχή, λοιπόν, δεν εκφράζει ούτε με το πώς μεγάλωσα ούτε το πώς ονειρεύομαι. Συνεπώς, η αποχή δεν αφορά στην περίπτωσή μου.
Ανδρέας Κατσανιώτης: Διαφωνώ γιατί όταν μπαίνουμε σε μια διαδικασία αλλαγών στον πυρήνα της ελληνικής κοινωνίας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί […] Πολύ φοβάμαι όμως ότι οι διεκδικήσεις θα συνεχιστούν και αύριο θα έχουμε νέες εκκρεμότητες μπροστά μας. […] φοβάμαι ότι μας οδηγεί σε λάθος δρόμους. Πιστεύω στην εξέλιξη αλλά όχι σε αυτούς τους δρόμου […] Οφείλουμε να διαφυλάξουμε τις αρχές και τις αξίες μας […] Έχω δικαίωμα να υπερασπίζουμε την συνείδηση και τις απόψεις μου.
Αρετή Παπαϊωάννου (Ανεξάρτητη εκλεγμένη με την Πλεύση Ελευθερίας): Το νομοσχέδιο έρχεται να καπελώσει την κοινωνία. […] η κοινωνία δεν είναι έτοιμη να γυρίσει το πάνω κάτω στις τελευταίες βασικές σταθερές.[..] Το τελευταίο διάστημα έγινε ένα απίστευτο μπούλινγκ από πολλά συστημικά μέσα μαζικής ενημέρωσης. […]
Εμένα δεν με πτοεί το μπούλινγκ κατά των διαφωνούντων που πλανάται όλο αυτό το διάστημα περί δήθεν σκοταδισμού. Εγώ είμαι εδώ χωρίς να αγωνιώ ούτε για επανεκλογή μου, ούτε βεβαίως για υπουργοποίηση. Μπορώ, Χωρίς εξαρτήσεις, κομματικές γραμμές και πιθανά ανταλλάγματα να επιτελέσω το ύψιστο καθήκον ενός Έλληνα Βουλευτή: το καθήκον της ψήφου κατά συνείδηση. Μετά, ομολογώ, από πολύ σκέψη και προβληματισμούς θα καταψηφίσω το νομοσχέδιο.
Mε δήλωση του αλλά όχι ομιλία στην Ολομέλεια ο βουλευτής της ΝΔ, Μάνος Κόνσολας, αιτιολόγησε την αποχή του από την ψηφοφορία ανακοινώνοντας ότι αυτή “είναι πράξη συνείδησης να μην ψηφίσω το νομοσχέδιο αυτό. Σέβομαι κάθε διαφορετική επιλογή και άποψη. Έχω και εγώ, όμως, τη δική μου άποψη. Η επιλογή μου υπαγορεύεται από τις αξίες στις οποίες πιστεύω. Δεν είναι πολιτική πράξη γιατί ο θεσμός της οικογένειας δεν πρέπει να υπονομεύεται. Γιατί μας κράτησε σαν έθνος και σαν κοινωνία σε καιρούς δύσκολους. Η επιλογή ή ο επαναπροσδιορισμός του αριθμού των φύλων είναι μια αντιεπιστημονική, κατά βάση, συζήτηση. Όπως και η αμφισβήτηση της πραγματικότητας, σύμφωνα με την οποία η ζωή διαιωνίζεται μέσα από την ένωση των δύο φύλων που υπάρχουν, γιατί δύο είναι τα φύλα”.
