Συγκεντρώνει την εγχώρια και διεθνή οικονομική «ελίτ». Διατηρεί υψηλό προφίλ και παραμένει μία από τις ακριβότερες περιοχές της χώρας. Ο λόγος για το Πόρτο Χέλι, το οποίο έχει καταφέρει να μαγνητίσει τα βλέμματα εύρωστων οικονομικά προσώπων, οι οποίοι διαγκωνίζονται για ένα «κομμάτι γης», όντας μάλιστα διατεθειμένοι να βάλουν αρκετά βαθιά το χέρι στην τσέπη.
Αυτό απέδειξε και η πρόσφατη είδηση που έκανε τον γύρο του Διαδικτύου, χωρίς να διαψευσθεί, ότι μεταβιβάστηκε έναντι υψηλού τιμήματος οικόπεδο που φιλοξένησε το ιδιωτικό αεροδρόμιο του Πόρτο Χελίου, μια επένδυση που είχε πραγματοποιήσει ο επιχειρηματίας Τάσος Αλεξίου. Ο νέος ιδιοκτήτης είναι ιρλανδός δισεκατομμυριούχος που ασχολείται με την κατασκευή premium μεταλλικών πωμάτων φιαλών και κατέβαλε το ποσό – μαμούθ των 50 εκατ. ευρώ.
Τα πλεονεκτήματα
Τι είναι αυτό που κάνει την περιοχή τόσο θελκτική στους πολύ πλούσιους; Τι ξεχωριστό έχει; Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Πανελλαδικού Δικτύου E-Real Estates Θεμιστοκλή Μπάκα, η περιοχή διαθέτει ορισμένα πλεονεκτήματα που δεν απαντώνται εύκολα αλλού, όπως η φυσική ποικιλομορφία, οι πανέμορφες παραλίες, η εύκολη πρόσβαση για τα σκάφη αναψυχής στους κόλπους της Ερμιονίδας, η δυνατότητα προσέγγισης είτε οδικώς (180 χλμ. από την Αθήνα) είτε διά θαλάσσης και παλαιότερα ακόμη και από αέρα. Και φυσικά οι «γείτονες».
Μια άλλη πτυχή είναι η δυνατότητα απομόνωσης και ιδιωτικότητας που προσφέρει για αυτούς και τις οικογένειές τους. Είναι ενδεικτικό ότι υποψήφιος αγοραστής ανέφερε σε γνωστό μεσίτη των Αθηνών πως δεν τον πειράζει η κακή ποιότητα του οδικού δικτύου, αντίθετα, τη χαρακτήρισε καλοδεχούμενη καθώς έτσι λιγότεροι θα επισκέπτονται την περιοχή. Εξίσου ενδεικτικό ότι οι κατοικίες είναι αρκετά μεγάλες, από τις μεγαλύτερες που υπάρχουν στην Ελλάδα, φθάνοντας μέχρι και τα 1.600 τ.μ., ώστε να μπορούν να φιλοξενήσουν τις οικογένειές τους αλλά και το βοηθητικό προσωπικό στη διάρκεια της παραμονής τους, όταν κάνουν διακοπές.
Μια ιστορία με παρελθόν
Η ιστορία της περιοχής πάει πολύ πίσω. Τον 18ο αιώνα χρησιμοποιούνταν από τους κρανιδιώτες ναυτικούς και τους ναυτικούς της Ερμιόνης (Καστρί), όπως και από ξένους ναυτικούς, καθώς στους ναυτικούς χάρτες της εποχής αναφερόταν ως ασφαλής λιμένας.
Οι πρώτοι επισκέπτες ήταν από τις Σπέτσες στην περιοχή της τότε κατάφυτης ακτής της Κόστας για μπάνιο με τις «σακολέβες» (χαρακτηριστικά μικρά ιστιοφόρα), τα γνωστά «μπεν μιξτ» (δηλαδή τα μεικτά μπάνια) της Κόστας, έγραφε η εφημερίδα «Πατρίς» το 1916. Οι πρώτες επιβλητικές κατοικίες χτίστηκαν μεταξύ 1920-1930, όπως η πρώτη έπαυλη στον οικισμό, γνωστή πλέον ως Πύργος της Ελλης.
Μετά την προβολή και την αίγλη των κοντινών νησιών (Σπέτσες – Υδρα), την αγορά νησιών από εφοπλιστές, όπως ο Λιβανός που αγόρασε το νησάκι απέναντι από το χωριό της Κοιλάδος και ο Νιάρχος που αγόρασε τη Σπετσοπούλα, το Πόρτο χέλι έγινε περισσότερο γνωστό, ενώ σημαντικό παράγοντα αποτέλεσε ο δρόμος του Σοφικού, όπου όλο και περισσότεροι αγόραζαν φτηνή γη στη γύρω περιοχή.
Η οικογένεια Κάιζερ στην περιοχή της Κορακιάς, ο βιομήχανος Πρόδρομος Μποδοσάκης στην περιοχή του Αγίου Αιμιλιανού, η εφοπλιστική οικογένεια Μαυρολέοντος στην περιοχή της Χινίτσας καθώς και οι οικογένειες Λιβανού, Χανδρή, Φράγκου, Παναγιωτίδη, Διαμαντίδη και Βαρδινογιάννη. Η εφημερίδα της εποχής «Ελευθερία» ανέφερε «το αναπτυσσόμενο θέρετρο παρόμοιο με το Πόρτο Φίνο».
Την περίοδο της χούντας έγινε προσπάθεια να κατασκευαστεί αεροδρόμιο κοντά στην είσοδο του χωριού, πράγμα που δεν αποπερατώθηκε ποτέ, ενώ τη δεκαετία του 1970-1980 χτίστηκαν μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα με εγγυήσεις του Οργανισμού Τουρισμού. Παρ’ όλα αυτά, η περιοχή κατάφερε να διατηρήσει την αίγλη της, ενώ δεν λείπουν οι αναφορές στον διεθνή Τύπο, οι οποίες τη χαρακτηρίζουν ως «η ελληνική Ριβιέρα» ή/και ότι συναγωνίζεται επάξια το Μονακό. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε και η ολλανδική βασιλική οικογένεια το 2013, η οποία αγόρασε την έπαυλη του γερμανού φωτογράφου Μάνφρεντ Ρίκερ. Η έπαυλη αγοράστηκε έναντι 4,5 εκατ. ευρώ και βρίσκεται σε μια έκταση τεσσάρων στρεμμάτων στην περιοχή Ντορούφι. Δίπλα στο σπίτι τους φιγουράρει ένα μεγάλο γήπεδο του γκολφ.
πηγη: ot.gr
