Όταν στο περασμένο φύλλο του “Κ” συνεργάτες του Αλέξη Τσίπρα περιέγραφαν τις προθέσεις του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ για τις αλλαγές στο κόμμα του με τη φράση “τέρμα η πλάκα, ο Αλέξης Τσίπρας λέει πως πρέπει να προχωρήσουμε και θα προχωρήσουμε”, τίποτε δεν προμήνυε τον “κεραυνό” που άστραψε μεσοβδόμαδα με την πρότασή του να εκλέγεται ο πρόεδρος και η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος από τα μέλη και όχι από το συνέδριο.
Αιφινιδιασμός
Με εξαίρεση ελάχιστους, πολύ στενούς του συνεργάτες, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ φρόντισε να κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό την πρόθεσή του. Άπαντες πληροφορήθηκαν την απόφαση του κ. Τσίπρα ταυτοχρόνως, κατά τη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου. Τα μέλη του, συμφωνούντες τε και διαφωνούντες με τα σχέδια του προέδρου, κεραυνοβολήθηκαν.
Επί σκοπώ, προφανώς, ήταν ο αιφνιδιασμός που τους επεφύλαξε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Το σοκ ήταν τέτοιο, που, αν είχε προηγηθεί ζύμωση, διαπραγμάτευση και διαβουλεύσεις, θα είχαν φροντίσει να “χτίσουν” οι διαφωνούντες μια γραμμή άμυνας, πιο δομημένη και πιο συγκροτημένη ενδεχομένως από την πρωτόλεια αντίδραση “Όχι” που εκφώνησε η “Ομπρέλα”. Σύσσωμη μεν αντέδρασε η Τάση, χωρίς “δουλεμένο” σχέδιο όμως για το πώς θα κινηθεί παρακάτω.
Ο Αλέξης Τσίπρας είχε φροντίσει, βέβαια, να καλύψει τα κομματικά “νώτα” του εις διπλούν. Αφενός γνώριζε τις εσωκομματικές ισορροπίες, ότι “κίνηση μελών”, πασοκογενείς, σύμμαχοι κ.λπ. είναι αναφανδόν υπέρ του ανοίγματος του κόμματος στη βάση, και αφετέρου είχε μαζί του δύο ιστορικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, τον Γιάννη Δραγασάκη και τον Αριστείδη Μπαλτά, των οποίων η στήριξη μέτρησε ως βαρύ πυρομαχικό στο οπλοστάσιο των επιχειρημάτων του: Γιατί πρέπει να ανοίξουμε στη βάση και με εκλογή συλλογικά της ηγεσίας από τα μέλη του κόμματος.
Η επιστράτευση αμφοτέρων (Δραγασάκη – Μπαλτά) δεν έκαμψε, ασφαλώς, τις αντιδράσεις της εσωκομματικής μειοψηφίας. Ευκλείδης Τσακαλώτος, Νίκος Βούτσης, Πάνος Σκουρλέτης, Νίκος Φίλης και άλλοι επτά παριστάμενοι συσπειρώθηκαν αμέσως, ζητώντας ψηφοφορία για να καταγραφεί η αντίδρασή τους. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε το “σκορ” του 27 υπέρ Τσίπρα και 11 κατά, που έβγαλε η κάλπη.
Αυτοί είναι οι πραγματικοί συσχετισμοί δύναμης −έως τώρα− στο εσωτερικό του κόμματος.
Εκλογή
Τα επιχειρήματα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης είναι grosso modo πως, διά της μεθόδου αυτής, ο Αλέξης Τσίπρας όχι μόνο μετατρέπει το κόμμα σε αρχηγικό, αφού καταργεί τη λογοδοσία, αλλά και πως η απευθείας εκλογή των μελών της Κεντρικής Επιτροπής, του ανώτατου κομματικού oργάνου του ΣΥΡΙΖΑ, από τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ ευνοεί την ανάδειξη στελεχών που αποτελούν το “star system”, σε βάρος της αξίας λιγότερο αναγνωρίσιμων αλλά ικανών, που δεν έχουν όμως πρόσβαση σε Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ή δεν δραστηριοποιούνται ιδιαιτέρως ηχηρά στα κοινωνικά δίκτυα, μετατρέποντας εαυτούς σε “πριμαντόνες”.
Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, πάντως, δεν σηκώνει για την ώρα το “γάντι” της εσωκομματικής κριτικής που του ασκείται. Αντιμετωπίζει τις αντιδράσεις με “κατανόηση” και… συγκατάβαση: Τους αιφνιδίασα με τις ανακοινώσεις, δεν είχαν χρόνο να το επεξεργαστούν, μόλις “μεταβολίσουν” τις προτάσεις μου θα δουν πως τίποτα δεν είναι πιο ελκυστικό και δημοκρατικό από τη νέα διαδικασία που εισηγούμαι και θα αναθεωρήσουν. Αυτή ήταν –σε ελεύθερη αλλά πιστή απόδοση− η εξήγηση που έδωσε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη συνέντευξη που παραχώρησε μετά τη ρίψη της “βόμβας”.
Συναινετικά και συνθετικά, με πειθώ δηλαδή, θα πορευτεί στον δρόμο αυτόν που χάραξε; Όχι ακριβώς, σύμφωνα με την “ανάγνωση” των λεγομένων του προέδρου του από κορυφαίο στέλεχος της “Ομπρέλας”.
Εξέλαβε ως εμπρηστική την εξήγηση του κ. Τσίπρα πως “δεν έχω σκοπό να διώξω από δίπλα μου παλιά στελέχη, γιατί, εάν ήθελα, θα το είχα κάνει”.
Λογικό. Εάν η αμοιβαία καχυποψία μεταξύ στελεχών που ανήκουν σε διαφορετικές εσωκομματικές ομάδες μεταξύ τους και με την ηγεσία ήταν γεγονός πριν από την πρωτοβουλία του κ. Τσίπρα, μετά από αυτήν εξελίσσεται πλέον σε μάλλον ανεπίστρεπτη διάρρηξη της –όποιας− εμπιστοσύνης υπήρχε.
Από τα κεντρικά της Κουμουνδούρου, πάντως, επιχειρείται υποβάθμιση των αντιδράσεων. “Πολύ κακό για το τίποτα” εκτιμούν ότι προκλήθηκε, και κυρίως λόγω του αιφνιδιασμού Τσίπρα. Δεν θεωρούν ότι το κόμμα θα πορευτεί στον δρόμο για το συνέδριο και τις εκλογές σε συνθήκες ρηγμάτωσης.
Κορυφαία στελέχη δε της ευρύτερης “προεδρικής” τάσης θεωρούν πως είναι θέμα ελάχιστου χρόνου η προσαρμογή ακόμα και των διαφωνούντων στη νέα πραγματικότητα, χωρίς έξαλλες και διασπαστικές δηλώσεις ή κινήσεις.
“Όποιος επιχειρήσει να δυναμιτίσει το άνοιγμα του Αλέξη Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία θα έρθει αντιμέτωπος και με το προσωπικό του κοινό”, είναι η χαρακτηριστική αναφορά, που προεξοφλεί πως η εσωκομματική μειοψηφία θα περιοριστεί σε τζαρτζαρίσματα και δεν θα επιδιώξει “εμφύλια σύρραξη”.
Το βλέμμα σε ΚΙΝΑΛ
Πόσο καθοριστικά βάρυναν οι εξελίξεις στο ΚΙΝΑΛ στην απόφαση του Αλέξη Τσίπρα να προβεί και ο ίδιος σε μια θεαματική κίνηση που θα στρέψει τα φώτα στο εξαιρετικά θαμπό δημοσκοπικά κόμμα του; Αναμφίβολα, πολύ.
Οι εσωκομματικές διαδικασίες στο ΚΙΝΑΛ, όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, προσέλκυσαν το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης, και η εκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη ομοίως.
Αποκρούουν, ωστόσο, στην Κουμουνδούρου επιχειρήματα ότι “κόπιαρε” τις μεθόδους του ΚΙΝΑΛ ο κ. Τσίπρας, καθώς και ότι “διαγωνίζονται” πια με το όμορο κόμμα στον αριθμό της προσέλευσης στις εσωκομματικές κάλπες: Σε εμάς θα έχουν δικαίωμα ψήφου μόνο εγγεγραμμένα μέλη στον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε “περαστικοί” ούτε στελέχη και ψηφοφόροι άλλων κομμάτων.
Αναδημοσίευση από το “Κεφάλαιο” που κυκλοφορεί
Πηγή: capital.gr
