Το πρόγραμμα «Σπίτι Μου 2» παρουσιάστηκε ως η κεντρική στεγαστική παρέμβαση της κυβέρνησης για τους νέους. Ωστόσο, αντί να επενδύει στη δημιουργία νέων κατοικιών, επιδοτεί αποκλειστικά τον δανεισμό για την αγορά παλαιών ακινήτων.
Το αποτέλεσμα είναι ότι, αντί να μιλάμε για 20.000 νέους ιδιοκτήτες μέσα από την παραγωγή νέου οικιστικού αποθέματος, μιλάμε για 20.000 νέους δανειολήπτες που καλούνται να αναζητήσουν παλαιά ακίνητα σε μια αγορά με εξαιρετικά περιορισμένη προσφορά.
Απορρόφηση 65% μετά από 11 μήνες – πολύ χαμηλότερη από τον στόχο
Δώδεκα μήνες μετά την έναρξη του προγράμματος, το υπουργείο Οικονομικών αναφέρει ότι:
- η απορρόφηση έχει φτάσει στο 65%
- 1,3 δισ. ευρώ έχουν «κλειδώσει»
- περίπου 11.000 πολίτες έχουν αγοράσει κατοικία – σημαντικά λιγότεροι από τον στόχο των 20.000
Παρά τα παραπάνω, η κυβέρνηση ανακοίνωσε:
- παράταση αιτήσεων έως 31 Μαΐου 2026 αντί 31 Δεκεμβρίου 2025
- μετάθεση της προθεσμίας εκταμίευσης στις 31 Αυγούστου 2026
- διεύρυνση των εισοδηματικών κριτηρίων
Τα νέα όρια:
- Άγαμος: από 20.000 > 25.000 €
- Ζευγάρι: από 28.000 > 35.000 €
- Προσαύξηση ανά παιδί: από 4.000 > 5.000 €
Εάν ένα πρόγραμμα με τόσο ισχυρή αρχική ζήτηση λειτουργούσε αποτελεσματικά, δεν θα απαιτούσε ούτε παρατάσεις ούτε χαλάρωση κριτηρίων, η απορρόφηση θα είχε ήδη φτάσει στο 100%.
Υπενθύμιση από την Κομισιόν: οι προθεσμίες του RRF δεν αλλάζουν
Αξιωματούχοι της ΕΕ που επισκέφθηκαν την Αθήνα τον Οκτώβριο υπογράμμισαν ότι:
- οι προθεσμίες του RRF δεν αλλάζουν,
- η Ελλάδα πρέπει να έχει απορροφήσει όλα τα κονδύλια έως Ιούλιο 2026.
Με τους σημερινούς ρυθμούς απορρόφησης, υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να επιστραφεί σημαντικό μέρος των πόρων.
Η εκρηκτική αρχική ζήτηση δεν μετατράπηκε σε πραγματικές αγορές
Στις 17 Ιανουαρίου, ημέρα έναρξης του προγράμματος:
- καταγράφηκαν 37.000 αιτήσεις επιλεξιμότητας
- μέσα σε τρεις ημέρες έφτασαν τις 50.000
- και σύντομα ξεπέρασαν τις 90.000
Το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας δήλωσε ότι περίπου 60.000 διαθέσιμα ακίνητα βρίσκονται εντός της περιμέτρου του προγράμματος, εκ των οποίων 32.000 στην Αττική.
Ωστόσο, η πραγματικότητα της αγοράς δείχνει το αντίθετο: η προσφορά κατάλληλων οικογενειακών κατοικιών είναι ελάχιστη και συρρικνώνεται.
