Η σοκολατοβιομηχανία πέτυχε μια πολυαναμενόμενη νίκη την Πέμπτη στη νομική της μάχη για την παιδική εργασία, όταν οι δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου των ΗΠΑ αποφάσισαν, 8 προς 1, ότι η Nestlé USA και η Cargill δεν θα μπορούσαν να θεωρηθούν υπεύθυνες για τα μικρά παιδιά που αναγκάζονται να συλλέγουν κόκκους κακάο έως και 14 ώρες την ημέρα έναντι λίγης ή καθόλου αμοιβής, χιλιάδες μίλια μακριά από τις εταιρικές τους έδρες.
Η απόφαση φαίνεται να περιορίζει τις προοπτικές της αγωγής που ασκήθηκε από έξι αγόρια από το Μαλί, η οποία έχει περάσει από διάφορα ομοσπονδιακά δικαστήρια εδώ και περισσότερα από 15 χρόνια.
Σε αυτήν την αγωγή τα αγόρια – τώρα στα 20 τους – ανέφεραν ότι μεταφέρονταν με εξαναγκασμό σε φυτείες κακάου στην Ακτή του Ελεφαντοστού, όπου δούλευαν πολλές ώρες μαζεύοντας κόκκους κακάο και κοιμόντουσαν υπό το άγρυπνο βλέμμα ένοπλων φρουρών για να μην δραπετεύσουν και, σε αντάλλαγμα, πληρώνονταν λαμβάνοντας υποτυπώδη τροφή.
Αυτό που διακυβευόταν στο Ανώτατο Δικαστήριο ήταν εάν ένας νόμος του 18ου αιώνα που ονομάζεται Alien Tort Statute, ή ATS, θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να θεωρηθούν οι πολυεθνικές υπόλογες για εργασιακές καταχρήσεις που διαπράχθηκαν σε ορισμένα μέρη της αλυσίδας εφοδιασμού τους – συμπεριλαμβανομένων εκείνων που συνέβησαν πολύ μακριά και δίχως να τις γνωρίζει η διοίκηση της εταιρείας.
Τελικά, οι δικαστές αποφάσισαν ότι οι εταιρείες δεν ήταν, στην πραγματικότητα, νομικά υπεύθυνες για αυτό που συνέβη στην Ακτή του Ελεφαντοστού – παρόλο που φαίνεται να αποτελεί μια μορφή παιδικής δουλείας, η οποία είναι παράνομη διεθνώς. Η βασική αδυναμία, είπαν, ήταν ότι η υπόθεση απέτυχε να αποδείξει ότι πολλές από τις επιχειρηματικές αποφάσεις που οδήγησαν στην παιδική εργασία ελήφθησαν στο έδαφος των ΗΠΑ.
«Η Nestlé USA και η Cargill είναι εταιρείες με έδρα τις ΗΠΑ που αγοράζουν, επεξεργάζονται και πωλούν κακάο», αναφέρει η απόφαση, που γράφτηκε από τον δικαστή Clarence Thomas.
«Δεν κατείχαν ούτε εκμεταλλεύονταν τις φυτείες στην Ακτή Ελεφαντοστού. Αλλά αγόραζαν κακάο από αγροκτήματα που βρίσκονται εκεί», έγραψε. «Παρείχαν επίσης σε αυτά τα αγροκτήματα τεχνικούς και οικονομικούς πόρους – όπως εκπαίδευση, λιπάσματα, εργαλεία και ρευστότητα – σε αντάλλαγμα για το αποκλειστικό δικαίωμα αγοράς κακάο». Ωστόσο, υποστήριξε ότι ο νόμος ATS δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί εκτός των ΗΠΑ.
Σε μια ακρόαση για την υπόθεση τον περασμένο Δεκέμβριο, οι εταιρείες τόνισαν ότι, ενώ καταδικάζουν όλες τις μορφές δουλείας, δεν είναι υπεύθυνες γι’ αυτήν. «Δεν επιδιώκουμε οποιαδήποτε εταιρική ατιμωρησία», υποστήριξε ο επικεφαλής δικηγόρος των εταιρειών Neal Katyal. «Λέμε ότι πρέπει να στραφείτε κατά μεμονωμένων ατόμων».
