Μαζί με την Πολωνία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, η Ελλάδα ανήκει στους μεγαλύτερους εξαγωγείς γιατρών και νοσηλευτών προς τις υπόλοιπες χώρες του ΟΟΣΑ, γεγονός το οποίο μπορεί κάλλιστα να αποδοθεί στις χαμηλές αποδοχές και τις προβληματικές συνθήκες εργασίας στο εγχώριο σύστημα υγείας. Αντικατοπτρίζει όμως και την υψηλή αναλογία γιατρών ανά κάτοικο, η οποία με τη σειρά της εξηγεί και τις ελλείψεις εργατικών χεριών στον πρωτογενή τομέα. Διότι, στον αντίποδα, η ελληνική οικονομία εισάγει αλλοδαπούς για να τους απορροφήσει στον τουρισμό, στις κατασκευές και στη γεωργία.
Σύμφωνα και με τις νεότερες στατιστικές του ΟΟΣΑ –International Migration Outlook 2025– η χώρα μας «προμηθεύει» γιατρούς στα εθνικά συστήματα υγείας σε χώρες όπως η Ιταλία, η Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, οι οποίες επωφελούνται από την προσέλκυση ελληνικού υγειονομικού προσωπικού, παρότι με τη σειρά τους στέλνουν επίσης γιατρούς και νοσηλευτές σε άλλες χώρες. Καθαρά κερδισμένες από την κινητικότητα των εργαζομένων στον χώρο της υγείας, σε σχέση με κάθε άλλη χώρα του ΟΟΣΑ είναι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Αυστραλία και η Ελβετία. Περίπου στη μέση της τάσης βρίσκονται κράτη όπως η Γαλλία και η Αυστρία, καθώς χάνουν γιατρούς προς χώρες όπως η Ελβετία, όμως κερδίζουν από αγορές εργασίας όπως η Ιταλία, που είναι καθαρός «στρατολογητής» υγειονομικού προσωπικού από την Ελλάδα.
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του moneyreview.gr πατώντας εδώ
