Στα νότια της Λακωνίας, υπάρχει ένας μικρός παραθαλάσσιος οικισμός που το όνομά του φέρει ινδοευρωπαϊκές ρίζες. Ο λόγος για τον Μέζαπο, το ψαροχώρι της Μάνης.
Η ονομασία του προέρχεται από την ινδοευρωπαϊκής προέλευσης λέξη «άπα», δηλαδή νερό, και το επίθετο «μέσσος» της αιολικής διαλέκτου, σύμφωνα πάντα με τον γλωσσολόγο Δικαίο Βαγιακάκο.
Όπως ολόκληρη η ευρύτερη περιοχή της Μάνης, έτσι και ο μαγικός αυτός οικισμός του Μέζαπου είναι χτισμένος πάνω σε μια βραχώδη και άγονη τοποθεσία ανάμεσα σε δύο χειμάρρους, μα με την πιο υπέροχη θέα που θα μπορούσε ποτέ κανείς να φανταστεί.
Μέζαπος Μάνης: Ενας άγριος τόπος με θρύλους και ιστορίες
Στην «άγρια» αυτή μαγική γη, ανάμεσα σε υπέροχες σπηλιές και κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά, κρύβεται ένα πραγματικό διαμάντι, όπως και πολλά – πολλά ακόμα μυστικά. Κατά το παρελθόν, ο Μέζαπος ήταν το λημέρι και καταφύγιο του θρυλικού πειρατή Νικόλαου Σάσσαρη ή Κάτζου, γνωστός στην ιστορία ως ο «Μονόφθαλμος», που έδρασε στην Μεσόγειο κατά το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα.
Στις σπηλιές του Μέζαπου έκρυβε τα πλοία, τα λάφυρα και τους θησαυρούς του, ενώ στην ίδια περιοχή βρίσκονταν και ο 16 μέτρων ύψος πύργος του, στον οποίο υπήρχαν ειδικά κατασκευασμένα υπόγεια αλλά και μυστικοί διάδρομοι που οδηγούσαν μέχρι τη θάλασσα. Ο πύργος είχε κανόνια τα οποία εκλάπησαν ή πουλήθηκαν, ενώ στις μέρες μας, τα ερείπιά του δεν θυμίζουν σε τίποτα τη μεγαλοπρέπεια εκείνης της εποχής. Κοιτώντας κανείς από ψηλά τον Μέζαπο, μπορεί να κατανοήσει με μιας όλους τους θρύλους που αφορούν τον υπέροχο αυτό τόπο.
«Κρυμμένος» στον ομώνυμο κόλπο της χερσονήσου Τηγάνι, με τα πιο «ριζωμένα» καταπράσινα νερά που μέσα τους καθρεπτίζεται ολόκληρη η ομορφιά της άγονης καφετιάς Μανιάτικης γης, αποτυπώνει αυτό που πραγματικά είναι.
Διαβάστε περισσότερα εδώ
Πηγή: iefimerida.gr
