Σε πάνω από 180 δισ. υπολογίζεται το συνολικό ποσό των επιδοτήσεων που εισέρρευσαν στην ελληνική γεωργία από το 1981 έως σήμερα, ποσό που ύστερα από 44 χρόνια φαίνεται περισσότερο σαν να έπεσε σε μια τεράστια «μαύρη τρύπα», παρά στο να συμβάλει στην ισχυροποίηση του πρωτογενούς τομέα παραγωγής με όφελος τόσο για τους ίδιους τους γεωργούς και κτηνοτρόφους όσο και για τους καταναλωτές και τη βιομηχανία.
Η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία της γεωργίας υποχώρησε τα πρώτα 15 χρόνια της εφαρμογής της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, ενώ το 2023 έφτασε να είναι στα ίδια επίπεδα με αυτά του 1996, η χρησιμοποιούμενη γεωργική έκταση είναι μικρότερη πλέον κατά περίπου 50% σε σύγκριση με το 1981 –μόνο μέσα σε επτά χρόνια, την περίοδο 2013-2020, μειώθηκε κατά 20%–, οι απασχολούμενοι στη γεωργία είναι λιγότεροι κατά περίπου ένα εκατομμύριο σε σύγκριση με 20 χρόνια πριν, το εμπορικό ισοζύγιο αγροτοδιατροφικών προϊόντων μόλις το 2020 κατέστη πλεονασματικό έπειτα από 35 ολόκληρα χρόνια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι καταναλωτές απολαμβάνουν σε προσιτές τιμές ελληνικά προϊόντα. Τι έγινε με το αγροτικό εισόδημα; Τα πρώτα χρόνια εφαρμογής της ΚΑΠ αυξήθηκε για να υποχωρήσει στη συνέχεια. Κάθε άλλο παρά τυχαίο είναι ότι 44 χρόνια μετά την εφαρμογή της ΚΑΠ στην Ελλάδα, οι αγρότες είναι στους δρόμους, οι καταναλωτές «στα κάγκελα» –κατά το κοινώς λεγόμενο– και η βιομηχανία εξαρτημένη σε μεγάλο βαθμό από τις εισαγωγές πρώτων υλών.
