Το κλάμα δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά μια φυσική σωματική αντίδραση για την ανακούφιση της συναισθηματικής έντασης.
Όταν τα δάκρυα κυλούν, ο εγκέφαλος και το σώμα ενεργοποιούν μηχανισμούς που βοηθούν στην αποκατάσταση της ηρεμίας και στην εσωτερική τάξη στο σώμα.
Το κλάμα εξακολουθεί να μας κάνει να νιώθουμε άβολα. Ακόμα και όταν η κατάσταση πραγματικά δικαιολογεί μερικά δάκρυα, συχνά τα συγκρατούμε, προσπαθώντας να φανούμε «δυνατοί». Κουβαλάμε το τρομερό στίγμα που συνδέει το κλάμα με την αδυναμία. Ωστόσο, αυτός ο φυσικός μηχανισμός, που μας συνοδεύει από τη γέννησή μας, είναι τόσο απαραίτητος που μας βοηθά ακόμη και να αναδιοργανώσουμε το μυαλό μας, να συνεχίσουμε να κοιτάμε μπροστά, ακόμη και να παίρνουμε καλύτερες αποφάσεις.
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του iefimerida.gr πατώντας εδώ
