Ύψωσε τους τόνους σήμερα ο Νίκος Γόντικας βάζοντας στο «κάδρο» των επικρίσεων τόσο τις αλλαγές, όσο και την ακολουθούμενη πολιτική από την περιφερειακή αρχή. Στο επίκεντρο τόσο Νίκας όσο και Τατούλης, με τον Επικεφαλής της Λαϊκής Συσπείρωσης να καλεί τους πολίτες να βγάλουν τα συμπεράσματά τους, τόσο για το τι δρομολογείται μέσω του ΕΣΠΑ όσο και μέσω της διαχείρισης των πόρων.
ANAKOINΩΣΗ ΛΑΪΚΗΣ ΣΥΠΕΙΡΩΣΗ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ
Η αλήθεια για το ΕΣΠΑ στη Πελοπόννησο
Εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ για την καπιταλιστική
ανάπτυξη και όχι για τις λαϊκές ανάγκες.
Δόθηκε από την Περιφερειακή Αρχή Νίκα στη δημοσιότητα η πορεία υλοποίησης των έργων ΕΣΠΑ για την προγραμματική περίοδο 2014-2023 και ξεκίνησε μια αντιπαράθεση με την προηγούμενη Περιφερειακή Αρχή Τατούλη για το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής, τίνος είναι τα έργα, των πρώην ή των νυν και άλλα τέτοια. «Σκοτώνονται» τα στελέχη της Ν.Δ και του ΠΑΣΟΚ για τα δευτερεύοντα για την αδυναμία απορρόφησης των κονδυλίων, για αδιαφάνεια, για λανθασμένους χειρισμούς, για την πατρότητα των έργων.
Θέλουν να κρύψουν ότι πρόκειται για προγράμματα χρηματοδότησης, τα οποία ουσιαστικά υποτάσσονται στην ικανοποίηση των αναγκών και των προτεραιοτήτων του κεφαλαίου.
Υπάρχει η προηγούμενη εμπειρία των πέντε κοινοτικών πλαισίων στήριξης. Τριανταπέντε χρόνια τώρα χρησιμοποιούνται για την βαθύτερη ενσωμάτωση της Ελληνικής Οικονομίας στις Ευρωενωσιακές δομές, ταυτόχρονα και για πολιτικές για την χειραγώγηση και την ενσωμάτωση ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.
Στη Περιφέρεια εξειδικεύεται η καπιταλιστική αναπτυξιακή στρατηγική με άξονα τη διαχείριση του ΕΣΠΑ για τον επανασχεδιασμό των περιφερειακών χωροταξικών σχεδίων, την διευκόλυνση των επενδυτικών σχεδιασμών των επιχειρηματικών ομίλων στη γη, στο φυσικό πλούτο, στον τουρισμό, στην ενέργεια, στη διαχείριση των απορριμμάτων και των υδάτινων πόρων, στον αγροτοκτηνοτροφικό τομέα.
Η ένταξη κάποιων υποδομών για τις λαϊκές ανάγκες, είναι ελάχιστες ως προς τις προγραμματικές ανάγκες της λαϊκής οικογένειας και δεν αλλάζουν το βασικό φιλομονοπωλιακό χαρακτήρα αυτών των προγραμμάτων.
Όπως και στα πέντε προηγούμενα κοινοτικά πλαίσια, έτσι και σε αυτό, δεν υπάρχει ένα έργο αντισεισμικής θωράκισης σε μια περιοχή και σε μια χώρα με έντονη σεισμική δραστηριότητα. Λες και δεν έγιναν πρόσφατα οι καταστροφικοί σεισμοί στη Καλαμάτα, στο Αίγιο, στον Κορινθιακό καμία πρόνοια ούτε για τον σεισμικό έλεγχο των δημόσιων κτιρίων (σχολείων, νοσοκομείων, διοικητηρίων κλπ).
Όπως και τα προηγούμενα πέντε κοινοτικά πλαίσια, έτσι και σε αυτό, είναι ελάχιστα τα έργα αντιπυρικής και αντιπλημμυρικής προστασίας και ας έχουμε κάθε χρόνο καταστροφές από πυρκαγιές και πλημμύρες.
Δεν υπάρχει σε κανέναν νομό ένα έργο πρόληψης δασικών πυρκαγιών (καθαρισμοί δασών, άνοιγμα και συντήρηση αντιπυρικών ζωνών κλπ).
Με το 3ο κοινοτικό πλαίσιο στήριξης 2006-2013 ξεκοκάλισαν 5 εκατομμύρια ευρώ για «συστήματα πρόληψης δασικών πυρκαγιών» σε Κορινθία, Αρκαδία, Μεσσηνία. Συστήματα που είτε ποτέ δεν εγκαταστάθηκαν, είτε ποτέ δεν λειτούργησαν.
Δεν υπήρξε στα προηγούμενα πλαίσια ούτε σε αυτό υπάρχει κανένα έργο αντιμετώπισης των συνεπειών από τις εκτεταμένες πυρκαγιές. Το 2007 και το 2012 είχαμε μεγάλες πυρκαγιές σε όλη την Πελοπόννησο, φέτος στη Μάνη στη Γορτυνία και στα Γεράνια, το 2018 πάλι στη Μάνη και την Κορινθία, το 2016 στη Νεάπολη κλπ. Κανένα έργο εκτεταμένης αναδάσωσης, αντιδιαβρωτικής θωράκισης για να αποφευχθούν τα συχνά πυκνά προβλήματα καθιζήσεων στον Ταΰγετο, στη Φαλαισία, παντού.
Κάθε χρόνο κάποιος Ζορμπάς θα χτυπήσει κάπου, με εκτεταμένες πλημμύρες, που καταστρέφουν το βιός και την περιουσία των λαϊκών στρωμάτων. Το 2013 στο Άργος, το 2016 στη Καλαμάτα, το 2018 στη Δυτική Κορινθία κλπ. Παρ’ όλα αυτά κανένα έργο αντιπλημμυρικής προστασίας και θωράκισης στους 4 από τους πέντε νομούς της Πελοποννήσου. Μόνο στην Αρκαδία ένα αντιπλημμυρικό έργο στα χωριά της Τρίπολης Ζευγολατιό και Νιοχώρι προϋπολογισμού 5 εκατομμυρίων ευρώ, που είναι αποσπασματικό, δεν αντιμετωπίζεται συνολικά το πρόβλημα στο Μαντινειακό πεδίο και υπάρχει περίπτωση να μεταφερθεί αλλού το πρόβλημα.
Όλοι οι νομοί της Πελοποννήσου βρέχονται από θάλασσα. Έχουμε εκτεταμένα προβλήματα διάβρωσης των ακτών σε όλους τους νομούς ιδιαίτερα στην Κορινθία. Κανένα έργο αντιδιαβρωτικής θωράκισης δεν υπάρχει σε αυτό το ΕΣΠΑ στους 4 από τους πέντε νομούς. Μόνο ένα έργο στην Αίπεια στη Μεσσηνία προϋπολογισμού 3,5 εκατομμυρίων ευρώ. Καμία συνολική μελέτη αντιμετώπισης του προβλήματος κατά περιοχή, με αποτέλεσμα μικροέργα για να αντιμετωπιστούν προβλήματα κάπου, μεταφέρουν το πρόβλημα σε διπλανά μέρη, πολλές φορές με μεγαλύτερη οξύτητα (παραδείγματα σε Δυτική Κορινθία, σε Μεσσηνιακή Μάνη, σε Ερμιονίδα κλπ.).
Δυο κοινοτικά πλαίσια στήριξης διαχειρίστηκε η αιρετή Περιφέρεια και οι πρώην και οι νυν και δεν υπάρχει στη Πελοπόννησο ένα μεγάλο έργο αντιπυρικής και αντισεισμικής θωράκισης, ένα μεγάλο έργο αντιπλημμυρικής προστασίας, αντιδιαβρωτικής θωράκισης στις ακτές, στα καμένα, μια εκτεταμένη αναδάσωση.
Διέθεσαν όμως δεκάδες εκατομμύρια ευρώ από το ΕΣΠΑ για τις υποδομές για την καπιταλιστική ανάπτυξη στον τουρισμό για την τουριστική προβολή.
Διέθεσαν 22 εκατομμύρια ευρώ για το λιμάνι του Γυθείου, 4,5 εκατομμύρια ευρώ για το λιμάνι στο Ναύπλιο, κλπ. για να πιάνουν κρουαζιερόπλοια. Δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για το λιμάνι του Άστρους (5,5 εκατ.) του Λεωνιδίου ( ,5 εκατ.) της Κυπαρισσίας ( ) στο Βραχάτι (4,5 εκατ.) στη Μαραθούπολη Μεσσηνίας (6 εκατ.) κλπ. για μαρίνες στο (Ναύπλιο, Πόρτο Χέλι, Κορώνη …) για αλιευτικά καταφύγια!!! (στα Βελανίδια και Άγιο Νικόλαο στη Λακωνία κλπ.) για να δένουν οι σκαφάτοι τα γιώτ για τον ποιοτικό τουρισμό όπως λένε. Δόθηκαν μόνο από το ΕΣΠΑ 7 εκατομμύρια ευρώ για την τουριστική προβολή την Μυθική Πελοπόννησο.
Ένα πρόβλημα λοιπόν είναι, με ποιες προτεραιότητες εντάσσονται τα έργα στο ΕΣΠΑ. Πρέπει να πληρούν τους όρους και τις προϋποθέσεις κόστους – οφέλους που θέτει η ΕΕ.
- Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι ο τρόπος υλοποίησης αυτών των έργων. Οι συμβάσεις Παραχώρησης (Μορέας) και οι Συμπράξεις Δημόσιου με τον Ιδιωτικό Τομέα (ΣΔΙΤ για την διαχείριση των απορριμμάτων, ΣΔΙΤ για τη μαρίνα Ναυπλίου – έπονται και οι ΣΔΙΤ για τη μαρίνα Πύλου, για τον δρόμο Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος Μεθώνης, για την διαχείριση των νερών του Ανάβαλλου κ.α.) για έργα που αφορούν ακόμα και λαϊκές ανάγκες, διευκολύνουν την ιδιωτικοποίηση και την εμπορευματοποίησή τους. Πληρώνουν τα λαϊκά στρώματα τους καπιταλιστικούς ομίλους δεκάδες εκατομμύρια ευρώ για να κατασκευάσουν αυτά τα έργα, ξαναπληρώνουν για την χρήση τους μέσα από υπέρογκα διόδια για τους αυτοκινητόδρομους, από ανταποδοτικά τέλη για την καθαριότητα κλπ. και πληρώνουν και για την εγγυημένη κερδοφορία των ομίλων με τις ρήτρες ποσότητας που προβλέπουν αυτές οι συμβάσεις για τους αυτοκινητόδρομους τα σκουπίδια κλπ.
- Στο φετινό ΕΣΠΑ το 52% δίνεται για δρόμους, 165 εκατομμύρια, το ίδιο περίπου και στα προηγούμενα ΕΣΠΑ. Δίνονται τόσα και άλλα τόσα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, το Λιγνιτόσημο, τα Τομεακά Προγράμματα των Υπουργείων για το οδικό δίκτυο και δρόμους δεν έχουμε. Οι κατασκευαστικοί όμιλοι δεν νοιάζονται για φθηνά – ποιοτικά και ασφαλή έργα, όταν δεν έχουν και την εκμετάλλευση της λειτουργίας και τη συντήρηση αυτών. Νοιάζονται για τη μεγιστοποίηση του κέρδους τους. Γι’ αυτό δρόμοι βυθίζονται, γεφύρια γκρεμίζονται, λιμενοβραχίονες και προβλήτες λιμανιών σπάνε.
- Τέλος τα προγράμματα της λεγόμενης κοινωνικής οικονομίας και εργασίας της πρόνοιας (Κέντρα Κοινότητας, Δομές για ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, προγράμματα κατάρτισης, ΤΕΒΑ κλπ.) εκτός του ότι πάλι ιδιώτες τα διαχειρίζονται, οδηγούν στην υποβάθμιση των παρεχόμενων υπηρεσιών για την λαϊκή οικογένεια, στην απαλλαγή του Κράτους από τις ευθύνες του και αναβαθμίζουν τον ρόλο των ΜΚΟ και άλλων τέτοιων «τρωκτικών» που γαντζώνονται από το κράτος στα πλαίσια του λεγόμενου εθελοντισμού και της φιλανθρωπίας.
Να σημειώσουμε ότι κάποια έργα υποδομών για τα οποία έχουν δαπανηθεί εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ έχουν παρατηθεί «περιμένοντας την ιδιωτικοποίησή τους» ή στοιχειώνουν π.χ. Τα φράγματα – ταμιευτήρες στα Φιλιατρά, στη Τάκα στην Αρκαδία, στη Δόξα στη Κορινθία δεν λειτουργούν ως αρδευτικά έργα γιατί δεν έχουν ακόμα μελετηθεί και κατασκευαστεί τα αρδευτικά δίκτυα ή τα έργα για τα νερά του Ανάβαλλου στην Αργολίδα και το φράγμα του Αισωπού στην Κορινθία καρκινοβατούν χρόνια τώρα ή δεκάδες βιολογικοί καθαρισμοί που δεν λειτουργούν…
Τέλος προχωρά και η ιδιωτικοποίηση στη διαχείριση του ΕΣΠΑ, αφού ένα σοβαρό κομμάτι το διαχειρίζονται πλέον ο ΕΦΕΠΑΕ (εμπλέκονται τα επιμελητήρια) και το ΤΑΠτΟΚ (εμπλέκονται Δήμοι και ΜΚΟ).
Πίσω από τη διαχείριση του ΕΣΠΑ πολλές φορές κρύβεται η σύγκρουση επιχειρηματικών συμφερόντων π.χ. αντιπαράθεση Νίκα – Τατούλη – Βλάση για το που θα δοθούν τα 20 εκατομμύρια ευρώ για το φυσικό αέριο, στον ιδιώτη επιχειρηματία που έχει πάρει το φυσικό αέριο σε Κόρινθο – Τρίπολη – Μεγαλόπολη ή στη ΔΕΔΑ που ιδιωτικοποιείται.
Τα πιο πάνω στοιχεία απομυθοποιούν το ΕΣΠΑ και τα άλλα κοινοτικά προγράμματα γιατί τα χρήματα του ΕΣΠΑ που είναι χρήματα των Ελλήνων και Ευρωπαίων εργαζόμενων, ένα μικρό κομμάτι του πλούτου, της υπεραξίας που αυτοί παράγουν, χρησιμοποιούνται κάθε φορά για να χρηματοδοτήσουν την υλοποίηση των βασικών επιλογών του Ευρωενωσιακού κεφαλαίου, των στρατηγικών της ΕΕ.
Εμείς προβάλουμε ως στόχους πάλης τις δικές μας προτεραιότητες (αντισεισμική θωράκιση, αντιπλημμυρική και αντιπυρική προστασία, προστασία της υγείας του λαού, λαϊκή κατοικία, δημόσια σχολεία και νοσοκομεία με κατάργηση της επιχειρηματικής δράσης σε αυτούς τους τομείς) που μπορούν να ανακουφίσουν τη λαϊκή οικογένεια.
Στον αντίποδα αυτής της πολιτικής αυτού του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, βρίσκεται η δική μας πρόταση η κοινωνία, η οικονομία, να λειτουργούν με κριτήριο την ικανοποίηση των όλο και διευρυνόμενων λαϊκών αναγκών και όχι το καπιταλιστικό κέρδος.
Γι’ αυτό καλούμε τα λαϊκά στρώματα, τους εργαζόμενους, τους χιλιάδες άνεργους, τους αυτοαπασχολούμενους – ελεύθερους επαγγελματίες, τους φτωχούς αγροτοκτηνοτρόφους, άμεσα να βρεθούν σε θέσεις μάχης. Να συγκρουστούν με την πολιτική της Ε.Ε, του κεφαλαίου, που υλοποιεί η κυβέρνηση με τη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, όλων των αστικών κομμάτων, των συνδυασμών τους σε Περιφέρεια – Δήμους.
Μπορούν και πρέπει να σημαδέψουν τον πραγματικό αντίπαλό τους, το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος, που είναι εχθρικό προς τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, όπως η σταθερή δουλειά με δικαιώματα, η προστασία του λαού βασισμένη σε δωρεάν, υψηλού επιπέδου Υγεία και ουσιαστική πρόληψη, το λαϊκό εισόδημα να επαρκεί για όλες τις σύγχρονες ανάγκες της λαϊκής οικογένειας.
