Δεν είναι μόνο η Ελλάδα που τρέχει να αξιοποιήσει τα κοιτάσματά της. Αρκετές χώρες της Ευρώπης στρέφονται ξανά προς την έρευνα και την παραγωγή υδρογονανθράκων, ακολουθώντας ένα «μονοπάτι» που θέτει εκ νέου σε γραμμή προτεραιότητας το αφήγημα της ενεργειακής ασφάλειας και του ενεργειακού ρεαλισμού. Από τη Βόρεια Θάλασσα μέχρι τη Μεσόγειο, κυβερνήσεις επανεξετάζουν παγωμένα σχέδια, ανοίγουν νέους γύρους αδειοδοτήσεων και επιχειρούν να ενισχύσουν την αυτάρκεια των εθνικών τους συστημάτων, σε μια στιγμή που οι γεωπολιτικές πιέσεις και η αβεβαιότητα των διεθνών αγορών αναδεικνύουν ξανά τη σημασία των εγχώριων πόρων.
Η συγκυρία είναι ευνοϊκή, καθώς στο νέο ενεργειακό αφήγημα η ενέργεια συνδέεται περισσότερο από ποτέ με τη γεωπολιτική. Η επιλογή πολλών κυβερνήσεων να κινηθούν πιο κοντά στο αναδυόμενο ενεργειακό δόγμα της Ουάσιγκτον -το «drill baby drill» της διοίκησης Τραμπ- λειτουργεί ως καταλύτης για την αναθεώρηση στρατηγικών και την επανενεργοποίηση εθνικών προγραμμάτων υδρογονανθράκων. Η Ευρώπη αντιλήφθηκε με σκληρό τρόπο πως η εξάρτηση από εξωτερικούς προμηθευτές θεωρείται πλέον στρατηγικός κίνδυνος και τώρα Ιταλία, Κροατία, Πολωνία, Αλβανία, Ηνωμένο Βασίλειο, Μάλτα, Κύπρος και φυσικά Ελλάδα, ζεσταίνουν τις «θεσμικές» και τις γεωτρητικές μηχανές.
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του powergame.gr πατώντας εδώ
